Een bijzonder verhaal

Dit is het bijzondere verhaal van de negentienjarige Bryan Bos uit de wijk Vinkhuizen. Eigenlijk kan je beter zeggen dat dit een van zijn bijzondere verhalen is. In ieder geval staat het vast dat dit het verhaal is over het begin van een positieve verandering van zijn leven, waarin God de hoofdrol is gaan spelen.

Wonder
“Als ik nu terugkijk was God altijd al aanwezig in mijn leven, zelfs toen ik nog helemaal niet van Zijn bestaan af wist”. Op zesjarige leeftijd werd Bryan ernstig ziek. Artsen wisten eerst niet wat er met hem aan de hand was. Van de ene op de andere dag was hij van boven tot onder verlamd geraakt. Hij bleek een zeldzame ziekte te hebben. Lopen zou hij niet meer kunnen. Maar de artsen hadden het mis. Na vier maanden in het ziekenhuis en negen maanden revalideren kon hij weer een beetje lopen! Terwijl hij thuis revalideerde, ging het steeds beter. Je ziet aan Bryan dat hij wat anders loopt, maar hij merkt zelf niks meer van de gevolgen. Hoewel de artsen hebben gezegd dat een verlammingsaanval weer terug kan komen, is dit tot op de dag van vandaag niet gebeurd. Dit wonder komt van God, daar is Bryan van overtuigd.

Onzekerheid en afwijzing
Bryan groeide op in een gezin waar niemand geloofde in God. De kerk zei hem niks. Het was voor hem niet meer dan een gebouw dat hij eens van binnen had gezien had tijdens een rondleiding met zijn  school. School was vroeger voor hem geen leuke plek. Hij werd er gepest. In plaats van de pester te stoppen, stuurden ze Bryan van school omdat ze hem onhandelbaar vonden en niet wisten wat ze met hem aan moesten. Het vele pesten had hem onzeker gemaakt en hij had last van de angst om afgewezen te worden. Hierdoor zocht hij aandacht op de verkeerde plekken en deed hij dingen die niet goed waren.

Partijtje voetballen
Veertien jaar oud was Bryan toen hij op een avond na het avondeten wilde gaan vissen met een vriend. Onderweg werd hij geroepen door een onbekende persoon die hem bij zijn naam noemde en vroeg of hij kwam voetballen. Hoe kon die persoon zijn naam nu weten? Bryan ging niet mee naar het voetbalveld, hij had immers met iemand anders afgesproken. Even later zei hij tegen deze vriend:  “Ik ga” en is hij toch gaan voetballen. Met laarzen aan.

Liefdevol contact
Het bleef niet bij die ene keer voetballen. Deze groep mensen kwam elke week terug op het voetbalveld. Het bleek het Face-Off team te zijn van de Stadskerk (dit team voetbalt wekelijks met jongeren uit de wijken Vinkhuizen en Paddepoel). Ze vertelden hem over Jezus en op een dag werd hij meegevraagd naar de kerk. Dat wilde hij wel. “Ik vond het apart, ineens waren er mensen die echt interesse in mij hadden en mij wilden leren kennen”, zegt Bryan. Beetje bij beetje leerde hij meer over een liefhebbende God, door het liefdevolle contact dat hij ervoer van het team tijdens het voetballen op de woensdagen.

Veranderd door God
Toen hij op een gegeven moment de vraag kreeg of Hij Jezus in Zijn hart wilde aannemen, koos hij hiervoor. Een jaar geleden heeft hij bewust de keuze gemaakt om Jezus in alles te volgen en heeft hij zich laten dopen. Wat hij zo fijn vindt, is het contact met anderen in de kerk. Hij heeft een vaste groep mensen om zich heen ( zijn kring) met wie hij over God praat en doet nu zelf mee met het Face-Off team. Hij vertelt andere jongeren graag over zijn relatie met God en hoe Hij zijn leven heeft veranderd. Want dat ervaart Bryan, maar ook zijn omgeving. Zijn leven is veranderd.

Mirjam Wassink