Wakker geschud door de waarheid

“Ik voel me alsof ik ben wakker geschud uit een slaap”, zegt Anne-Wies (24). Ze staat op het podium in de Stadskerk, klaar om gedoopt te worden. Maar voordat het zo ver is, vertelt ze over haar zoektocht. Over hoe ze ontwaakte dankzij de liefde van Jezus en Gods waarheid.

Niet mooi genoeg
Die liefde heeft ze niet altijd gevoeld. “Er zijn momenten in mijn leven geweest dat ik graag had gewild dat mensen mij hadden gezien in mijn pijn en verdriet, momenten dat ik me eenzaam heb gevoeld”, vertelt Anne-Wies. “Ik dacht vaak dat ik niet goed genoeg was, niet leuk genoeg en niet mooi genoeg.”

Onzeker
Ook van Gods liefde was ze niet echt overtuigd: “Ik heb als kind wel geleerd dat God mij uniek heeft gemaakt. Maar op de een of andere manier landde dat nooit, ik kon Jezus’ liefde niet aannemen in mijn hart.” Ze vertelt verder: “Ik ben altijd heel onzeker geweest over mijn uiterlijk en was daar ook veel mee bezig. Mensen om me heen zeiden vaak wel dat ze me knap vonden. Maar daar deed ik altijd wat lacherig over. Ik kon het niet geloven.”

Leugen
De verandering kwam toen Anne-Wies naar een Heart Clinic ging. Een seminar van twee dagen over Gods liefde, waarbij je struikelblokken in je leven aanpakt. “Tijdens die clinic kwam ik erachter hoe diep de leugen zat dat ik niet mooi was. Tijdens dat weekend heb ik veel gekeken naar wat er in de Bijbel staat en wat God over mij zegt. Die waarheid ben ik hardop tegen mezelf gaan zeggen: Ik ben mooi, ik ben uniek gemaakt.”

Inzichten
“Na verloop van tijd hielp dat. Gods waarheid heeft verandering gebracht en ik kwam tot inzichten. Ik zag in dat ik mezelf niet hoef te vergelijken met anderen. Het blijft soms nog wel een struggle. Gevoel is zo verraderlijk als wat, dus de onzekere gedachten komen nog wel eens boven. Maar ik ben nu bij machte om te zeggen: Ik geloof het niet meer. Ik heb besloten om de leugens die in mijn hoofd ronddwalen niet langer aan te nemen als waarheid. Ik kies ervoor om Gods waarheid te geloven en herinner mezelf daaraan. De leugens zijn ontmaskerd.”

Constante factor
Anne-Wies beseft dat God haar heeft gezien in haar pijn en verdriet: “In Hosea 13 zegt God tegen het volk Israël: Ik heb naar je omgezien in de woestijn, in de dorre woestenij.” Zo ervaart Anne-Wies dat ook: “Hij heeft naar mij omgezien en voor mij gezorgd. God maakt dingen nieuw en geeft herstel. In onbetrouwbare omstandigheden is hij de constante factor.”

Blessure
En daarom laat Anne-Wies zich dopen. Het was nog even spannend of ze het bad in zou kunnen, want ze heeft een blessure. Tijdens een wedstrijd met haar damesvoetbalteam had ze een iets te fanatieke actie – “Ik ga er altijd vol in…” – en brak ze haar sleutelbeen. “Ik loop nu hele dagen met mijn arm in een sling: echt heel irritant.” Het meest lastige vindt ze dat ze heel veel dingen niet zelf kan doen: “Bij de meest normale dingen heb ik hulp van anderen nodig.” En dat is ongemakkelijk: “Daarom riep ik bij alles eerst heel stoer dat ik het eerst wel even zelf ging proberen. Tevergeefs natuurlijk. Gelukkig heb ik veel lieve vriendinnen, die van alles voor me willen doen.”

Afhankelijk
Ze ziet in deze afhankelijkheid een mooie vergelijking met haar zoektocht naar Gods liefde: “Eigenlijk lijkt het op mijn relatie met Jezus. Waar ik het eerst probeerde zelf te doen, wil ik nu afhankelijk zijn van Jezus. Want ik kan het niet alleen. Ik wil mij overgeven aan Hem, omdat ik weet dat Hij het beste met mij voor heeft en mij volledig kent.”

Wedstrijd
Het doopbad staat klaar. Met haar zere sleutelbeen verdwijnt Anne-Wies voorzichtig onder water. Als ze weer bovenkomt, klinkt de tekst: “Wij moeten de wedstrijd voltooien die voor ons ligt, zonder op te geven. Daarbij moeten wij blijven kijken naar Jezus, die ons de weg wijst.” Een prachtige tekst voor iemand met haar wedstrijdmentaliteit. Anne-Wies gaat er vol in. Samen met Gods waarheid en Jezus liefde.

Door: Sietske Kremer