Crying… tears in the desert

Ja…tranen in de woestijn, ken je het?

Huilen… als je middenin de woestijn bent… je wilt het volhouden, want je weet!

Er komt een einde aan en ja, juist in die woestijn mag je leren en leer je juist dát wat je alleen in de woestijn kan leren.

Dat waar je om schreeuwt in je leven buiten die woestijn.

Als het leven rustiger verloopt.

Heer, laat me meer van U zien, ik verlang naar U! Meer Heer!

Tegelijk weet je niet precies wat dat méér is, maar het verlangen in je hart doet je roepen… uitstrekken.

Heer! Meer! Ik hou van U… tranen die komen van verlangen naar de bron.

De bron van levend water die je weer vult… die nooit stopt met stromen.

In die woestijn is het ploeteren en zoeken en zo graag rechtop blijven staan en een glimp zien van licht, van Hem, van Jezus.

Je weet… je vertrouwt… en je loopt door…

O God, mijn God…

ik hou van U

Mijn ziel roept uit naar U…
U weet!

En vol verlangen zie ik uit naar meer zicht, meer liefde, meer van U… na deze woestijn… Wat is de periode van ‘woestijn ’intens belangrijk voor ons.

Het leert ons, doet ons groeien… volwassen zoon of dochter worden… meer te worden als Hij…

 

Margreeth Mooibroek