Dopelingen

Hanneke Schipper-Verver

Ik ben opgegroeid in een liefdevol, beschermd, niet christelijk gezin.

Via mijn man Chris en zijn lieve familie kwam ik in aanraking met het geloof. Ik werd nieuwsgierig, ging destijds met hen naar de Hervormde kerk maar het landde niet echt bij mij.

Aangemoedigd door een vriendin ging ik in 2005 naar een ontmoetingsdienst van de VBG.

Daar werd ik enorm geraakt, niet alleen door de preek maar ook door de liefdevolle sfeer die er was. Chris is toen later ook naar een vergelijkbare dienst gegaan en het raakte hem zo dat hij zich een half jaar later heeft laten dopen. Hoe enthousiaster Chris werd over zijn bekering, hoe meer ik in verzet kwam.

Eigenlijk was ik te boos. Te boos op wat mij is overkomen; jeugdtrauma’s, pesten, burn-out, angststoornis, zware zwangerschap met verlies van 3^e kindje, depressie en de post-COVID.

Ergens in deze periode heb ik de indrukwekkende film “The Shack” gekeken, waarin vergeving en de liefde van God centraal staan. Een film die grote indruk op mij maakte.

Totdat ik 2 maanden geleden op een avond in mijn eentje de film “The Passion of the Christ” keek. Deze heb ik niet uitgekeken want ik kwam niet verder dan het stuk dat Jezus tot God bid en ondanks zijn angst, zijn lot aanvaardt. Hij zou sterven voor onze zonden.
Het kwam bij mij binnen! Ik kreeg steeds de neiging om op mijn knieën te gaan zitten. Eerst dacht ik, wat een rare gedachte, maar de drang werd zo groot dat ik op mijn knieën ben gaan zitten. Ik heb alles op tafel gegooid, mijn boosheid, pijn en mijn eeuwige verzet en dingen waar ik spijt van had. 
Een intense ervaring waarbij ik heel veel liefde en vergeving voelde. Maar ook het inzicht dat ik een kind van God ben en dat Hij mij lief heeft .

Jezus zei; “maak alle volgelingen tot mijn leerlingen, door hen te laten dopen”. Ik  heb besloten vanaf nu mijn leven en de uitdagingen die er op mijn pad komen samen met Jezus te bewandelen.

Mark Schipper

Er zijn een aantal mooie dingen gebeurd in mijn leven het afgelopen jaar.
Graag begin ik even vanaf het begin…
Zelf ben ik gelovig opgevoed en daar ben ik mijn ouders heel erg dankbaar voor.
Dat ik Jezus heb mogen leren kennen!
Mijn hemelse vader die zielsveel van me houdt.
En dat gevoel van houden van heb ik als kind erg sterk gevoeld, het voelde altijd
alsof Jezus met een knuffel om me heen was en alsof Hij altijd met een lach naar
me keek, met trots.
Na een tijdje thuis te hebben gewoond werd het zoals elke avond nacht en ging ik
slapen.
Deze nacht heeft voor mij alles veranderd en is uiteindelijk ook de doorbraak
geweest waardoor ik me nu laat dopen en ik echt bewust verder met Jezus wil
leven!
In mijn droom zat ik op een boot en op die boot was Jezus, ik zit op mijn knieën en
Jezus was gehurkt naar mij toe gericht..
Ik knuffelde Jezus en Jezus knuffelde mij, ik heb in mijn droom niks gezegd tegen
Jezus.. ik kon alleen maar huilen want de liefde die ik voelde was ongekend…
Ik werd wakker en viel later langzamerhand in slaap met vragen die ik allemaal
had willen stellen aan Hem…
Op een gegeven moment herinner ik me nog dat ik ging bidden om te vragen of
dit een droom was of dat dit echt was… Ik wou een teken.. ik zei.. oke als papa om
12 uur mijn kamer binnenkomt en vraagt of ik mee wil naar de kerk, dan weet ik
dat het echt was.. en zo verzon ik nog een aantal dingen….. Tot op eens een stem
zei “Mark.. ik ben nog nooit langs geweest in je dromen.. dat je mij ziet zegt alles”
En BAM ik werd wakker met mijn mond open..
Ik besefte mij toen op dat moment dat ik de knuffel heb gekregen waar ik naar
verlangde onder de douche in Scheveningen.. de knuffel die ik voelde als kind…
Mijn hart is sindsdien vervult met liefde en zekerheid.
En 1 ding weet ik nu zeker.. Jezus heeft geklopt en ik heb de deur open gedaan