Dopelingen

Anna Zantingh

Hallo, ik ben Anna Zantingh en ik ga al mijn hele leven naar deze kerk, waar ik mijn ouders erg dankbaar voor ben. Als kind heb ik al mooie dingen meegemaakt met de Heere. Aan het begin van mijn tienerjaren was ik iets minder bezig het geloof, tot mijn 16e, vanaf mijn 16e begon ik naar de kerk gaan een beetje leuk te vinden. Ik ben vanaf toen steeds vaker naar de kerk gegaan omdat ik dat zelf wou en niet omdat ik mee moest met mijn ouders. Vanaf mijn 16e bad ik of ik iets mee zou mogen maken waarvan ik zeker zou zijn dat dat God was. Want anderen mensen maakte vette dingen mee, dus ik wou dat ook. Ik heb toen best vaak gebeden, maar er was nooit echt een moment dat ik dacht ja nu weet ik het zeker. In mijn hoofd had ik de keuze voor de doop al gemaakt, maar er ontbrak nog een stukje voordat ik de stap wou zetten, de bevestiging van God. Ik had mij na veel twijfels aangemeld voor afgelopen Meiweek. Toen we aan de week begonnen gingen we voor elkaar bidden en ik kreeg te horen dat mijn gebeden verhoord zullen worden, ik dacht vet! Maar welke gebeden dan? Tijdens de meiweek moesten een paar mensen aan mij en aan de doop denken, denkende dat ik al gedoopt was dus ze deden er niks mee totdat ik later dat van ze hoorde.  Lisa uit mijn team had ook over mij gedroomd met dat ik gedoopt zou worden, maar ook zij dacht dat ik al gedoopt was. Toen ik vrijdag middag in het grote auditorium zat samen met Guus en Lisa, te wachten op de tieners die zouden komen. Begonnen ze over de doop. En nog geen 2 seconden later was ik overspoeld door de heilige Geest. Ik was aan het lachen, huilen, en ik weet niet wat ik aan het doen was en ik kon het ook niet tegen houden. Na een halfuur was het klaar en wist ik het zeker, ik wil mij laten dopen! Dit was de verhoring van mijn gebed en ik kijk uit naar al mijn avonturen met hem!

Romilda Bontes

Ik ben opgegroeid in Indonesië als kind tot mijn 17e. Mijn scholen in Indonesië waren Katholiek en daar heb ik veel geleerd over de Bijbel. Ik vind de bijbels principes belangrijk om vrede te houden in deze tijd. Toen ik een tiener werd, had ik twijfels over mijn geloof. Ik verhuisde naar Nederland toen ik 17 was en omdat de universiteit seculier is, was er weinig gebruik van ochtend bidden sessie of middag bidden sessie of een spirituele recreatie sessie zoals ik gewend ben toen op school. Dus langzaam was er steeds minder communicatie tussen mij en God.

Tijdens de pandemie had ik een hele moeilijke tijd, maar toen wist ik dat ik echt iets groter dan mezelf nodig heb. Mijn familie had mij gesteund en God kwam door. Ik kan niet meer mijn identiteit in wereldse dingen zoeken. In plaats daarvan, heb ik Hem nodig, die altijd betrouwbaar en stabiel is. Hij heeft mij dus gered uit depressie en angststoornis. Na 6 maanden, ben ik bezig met nieuwe hobby’s en mezelf laten bloeien. God haalde mij uit een donkere plek en geeft mij stabiliteit die ik nodig heb. Ik wil mijn leven aan God wijden, voor wie Hij is, een liefdevolle, vergevende, en betrouwbare God.

Sanjeena Bos

Voordat ik meer ging doen met het geloof een paar maanden geleden keek ik heel pessimistisch naar het leven, ik zag nergens het goede in. Ik dacht, waarom zou ik in God geloven als al die slechte dingen toch gebeuren, zo voelde ik me tot oktober 2024. Toen mijn zusje haar eerste zelfmoordpoging deed veranderde mijn blik op het geloof. Ik had verwacht om nog bozer te zijn op God maar dat was niet zo, ik keerde meer naar hem voor advies en om mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik had wel vrienden waar ik het aan kon vertellen maar niet precies hoe ik me voelde omdat mijn vriend toen en mijn vrienden het gewoon niet zouden snappen. Dus ik keerde weer naar Jezus ik begon met proberen met de bijbel lezen. Toch dacht ik dat het geloof niet voor mij was, mijn ouders hebben allebei enorm grote tekens gehad van God, dat hij in hun leven is. Ik had het gevoel alsof ik ook zo iets moest meemaken, iets groots, een wonder. Na een tijdje er over nadenken kwam ik er achter dat dat niet nodig is. God laat mij elke dag zien dat hij in mijn leven is. Hij laat dat zien door dat ik elke dag wakker wordt, hij laat dat zien door dat ik elke nacht veilig in slaap kan vallen. Daarom wil ik mijn leven met God leven en mijn reis met hem starten.

Luca van den Heuvel

Hallo, ik ben Luca van den Heuvel 15 jaar en ik ben opgegroeid in een gelovig gezin.

Al mijn hele leven ben ik wel betrokken bij de kerk, en ik vond het ook altijd wel prima om er te zijn, maar echt een actief geloof en persoonlijke relatie begon pas te groeien een maand of 8 geleden. Ik kreeg het verlangen om de Bijbel te gaan lezen en te gaan bidden. Ik wist destijds niet zo goed waarom, maar nu ik erop terugkijk was het de kracht van de Heilige Geest. Door een moment te nemen om me te richten op God in gebed, en door de kracht van Zijn woord ben ik echt gaan veranderen vanbinnen. Ik begon te groeien en verlangen naar Jezus. Dat verlangen om naar Hem te groeien, en bij Hem te zijn ben ik ook echt gaan uitspreken, en ik geloof echt dat Jezus die ruimte heeft ingenomen en gebruikt om mij ook dichter naar Zijn hart te brengen. Ik ben echt met Hem gaan wandelen en ik heb mogen, en mag nog steeds ervaren hoe mooi zijn liefde, vrede en genade is en hoe mooi het is om bij Hem te zijn en met Hem te leven. Ik hou heel van Jezus en ik heb al heel veel goeds van Hem mogen ervaren. Ik ben benieuwd wat Hij nog met mijn leven van plan is. Ik heb zin om me te laten dopen, om in een nieuw leven te stappen geleid door Hem, vertrouwend op Hem, gelovend in Hem en Hem volgend. Ook al is het ervaren van God en het leven niet altijd gemakkelijk, ik weet en mag erop vertrouwen dat Hij heeft overwonnen en er altijd zal zijn.

Esther Kooij

Ik las laatst online iets over een saai getuigenis, en hoe dat niet iets slechts is. Het betekent namelijk dat je al je hele leven God kent. Toen dacht ik: ‘’ik heb zo’n getuigenis.’’ Ik ben in een christelijk gezin opgegroeid en Jezus is er voor mij altijd geweest.

Op mijn eerste square kamp heb ik voor de eerste keer de heilige geest echt ervaren en ben ik begonnen met meer actief Jezus te zoeken. Bijvoorbeeld door Bijbel te lezen. Wie naast mijn ouders ook veel voor mij hebben betekend in deze stap zijn mijn kringleiders Sari en Samuël. Ik heb veel van ze geleerd en leer nog steeds veel van ze.

Voor mij is Jezus de zoon van God, die de machtigste op aarde is, Hij is liefdevol en houdt van mensen.

Er werd mij vorige week gevraagd hoe Jezus mijn leven heeft veranderd, ik had hier eigenlijk niet echt een duidelijk antwoord op. Ik ben namelijk eigenlijk altijd gelovig geweest.

Jezus geeft mij rust en hoop, omdat ik weet dat uiteindelijk alles goed komt. Ik denk niet dat ik die rust en hoop had ervaren zonder Jezus in mijn leven.

Ik houd van Jezus en wil voor hem leven daarom wil me graag laten dopen.

In mijn relatie met Jezus hoop ik mensen om mij heen minder te oordelen en liefdevol te zijn naar mensen op dezelfde manier dat Jezus liefdevol is. Ik geloof ook dat Jezus mij vasthoudt en mijn hele leven bij mij blijft. Dat staat namelijk in Psalm 139:7-10

Hoe zal ik aan uw aandacht ontsnappen, hoe aan Uw blikken ontkomen? Klom ik naar de hemel – U tref ik daar, lag ik neer in het dodenrijk – U bent daar, Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad, al ging ik wonen voorbij de verste zee, ook daar zal Uw hand mij leiden, zou Uw rechterhand mij vasthouden.

Naomi Markwat

Goedenavond allemaal, mijn naam is Naomi en ik ben 21 jaar oud. mijn lieve ouders hebben mij opgevoed met het geloof, zo heb ik God en Jezus leren kennen, hier ben ik hun onwijs dankbaar voor. Ik ben vroeger als klein meisje gedoopt en ging samen met mijn familie naar de gereformeerde kerk, ik ben hier met vriendinnen naar Tsjechië geweest maar ik miste God, ik verlangde naar meer. We zijn als gezin toen vaker naar de stadskerk gegaan en hier voelde ik God van dichterbij, maar toch ook zo ver weg. Ik wist dat hij er was maar ik voelde hem niet altijd, en dat vond ik lastig. In eind 2024 heb een operatie gehad waar een 9 maanden revalidatie voor stond, maar na 7 weken huppelde ik door het ziekenhuis, volgens de orthopeed leek dit onmogelijk. En toen wist ik, dit is God, en hij geneest. Maar Gods stem bleef ver weg, mijn verlangen om hem te verstaan was groot, maar zijn antwoord bleef klein. Afgelopen februari werd ik door Tessa gevraagd of ik mee wilde doen aan de meiweek, ik wist het niet, hoe moest ik het geloof gaan verkondigen als ik zelf nog niet eens zeker was? Na veel bidden de keuze gemaakt om mee te doen, en ik zou het iedereen aanraden.

Vrijdagavond, de laatste avond. Ik zat met Anna op een bankje en we hadden het over dopen en hoe we deze week hadden ervaren. ik vertelde dat ik graag Gods stem wou verstaan, en verlangde naar een teken. Anna zei, kijk eens terug naar deze week, je hebt toch tekenen genoeg gehad? Is dat niet 1 grote getuigenis? Ik verlangde altijd naar dat ene teken, dat ene beeld, iets soort gelijks aan wat anderen hadden meegemaakt, maar ik kreeg mijn eigen teken, misschien kleiner, maar al die kleine maakten 1 grote. Ik verlang ernaar om Jezus nog beter te leren kennen, hem te volgen en hem te vertrouwen in elke volgende stap die ik mag zetten. Ik laat mij vandaag dopen omdat ik mijn oude leven achter mij wil laten en met hem aan mij zijde verder wil gaan.

Lars Markwat

Hallo allemaal Ik ben Lars, 18 jaar oud. Ik vroeg mij altijd af of God bestaat en hoe ik hier achter zou komen Voor een paar maanden terug ging ik voor het eerst naar behold om de jeugd in deze kerk maar vooral God beter te leren kennen Daar trof ik Joas Mechielsen. We kenden elkaar al wel maar nog niet zo goed. De vraag kwam tijdens behold; hoe jij dacht over het geloof. Ik wist het allemaal niet en vond het maar moeilijk. Ik vertelde dat ik ‘s avonds niet kon slapen als ik niet had gebeden. En Joas vroeg zich hierbij af hoe ik nog kon twijfelen aan het geloof Joas vroeg mij mee naar de meiweek en dat leek me wel interessant. De volgende ochtend hoorde ik het nummer praise langskomen in de auto; ik werd emotioneel maar wist niet waarom. Ik heb gevraagd om een teken voor de doop en of dat dan het nummer praise mocht zijn. Dat als dit nummer in de meiweek langs komt: ga ik mij laten dopen. Dinsdagmorgen 29 april 2025 begonnen we met dit nummer en ja belofte maakt schuld. Hier sta ik nu vandaag om mij te laten dopen. Groet, Lars

Laurens Venhuizen

Hallo allemaal, mijn naam is Laurens Venhuizen en ik sta hier vandaag om me te laten dopen en mijn verleden achter me te laten.

Ik ben christelijk opgevoed, maar rond mijn tiende verjaardag heb ik het geloof achter me gelaten, omdat ik er eigenlijk niks mee te maken wilde hebben. In die periode heb ik veel meegemaakt. Op de basisschool en het begin van de middelbare school ben ik veel gepest, waardoor ik depressief ben geworden en uiteindelijk de diagnose sociale angststoornis heb gekregen. Hierdoor kon ik niet voor de klas staan, en zelfs simpele vragen van de docent beantwoorden was voor mij al lastig.

In de vierde klas ben ik blijven zitten, waardoor ik in een nieuwe klas terechtkwam. Dit vond ik eigenlijk best fijn, want hier werd ik wél geaccepteerd. In deze klas heb ik iemand ontmoet die nu een goede broeder van mij is geworden. We hebben veel gediscussieerd over het geloof, terwijl ik ervan overtuigd was dat ik hem het tegendeel wel even zou bewijzen. Maar dat is me dus niet gelukt. Uiteindelijk ben ik afgelopen oktober tot geloof gekomen.

Ik begon te bidden en de Bijbel te lezen, en bijna het eerste wat God voor mij heeft gedaan, is mij rust geven en mijn sociale angst genezen. Kort daarna ben ik begonnen aan de Alpha-cursus hier in de Stadskerk, wat me enorm heeft laten groeien in mijn geloof.

Ook ben ik bij een sportcommunity gekomen, namelijk Restart. Dat lijkt een beetje op Face Off hier in de Stadskerk, maar dan in Bedum en Ten Boer. Daar delen we het geloof ook met kinderen, wat ik ontzettend mooi vind om te doen.

Daarom sta ik hier vandaag. Om mijn oude leven achter me te laten en te laten zien dat ik voor Jezus kies.