Dopelingen

Arjan Berkhout

Hallo, ik ben Arjan, ik ben 24 jaar en woon in Groningen in een begeleid wonen-complex. Ik ben opgegroeid in een atheïstisch gezin en opgevoed door mijn vader.

De afgelopen jaren zag mijn leven er donker, uitzichtloos en eenzaam uit. Het was alsof mijn lichaam nog leefde, maar ik niet meer. Ik heb vanaf kinds af aan erg veel meegemaakt. Dingen waar ik vandaag de dag nog steeds mee deal.

Op 11 december 2024 lag ik in mijn bed en zei ik tegen mezelf: Als ik morgen niet meer wakker word, is dat oké. De dag erna zat ik in de gezamenlijke woonkamer en werd ik overspoeld door verdriet en pijn. Mijn begeleider, die hier in de kerk zit en met wie ik af en toe over het geloof sprak, zag dit en begon een gesprek.

Hierna brak alles open en heb ik alles gedeeld waar ik mee zat. Hierna vroeg ze of ze voor me mocht bidden.

De volgende dag werd ik wakker en zag ik ineens de schoonheid van de wereld weer; het voelde echt alsof er een last van me afgenomen was.

Een week later kwam de begeleider bij mij en nodigde mij uit om met haar mee te gaan naar de kerstdienst in haar kerk. Ik ging twijfelend met haar mee. Ik was op tijd en dit gaf mij toen wel tijd om aangesproken te worden door een aantal mensen en ik voelde direct de liefde en waardering, ook al begreep ik toen nog niet wat echte liefde was. Die dienst heeft mij enorm geraakt. Zowel het stuk als de muziek sloot erg aan op mijn leven en voelde bijna alsof het voor mij geschreven was.

Die avond heb ik voor het eerst zelf gebeden en heb ik tegen de Heer gezegd dat, als dit is wie Hij is, ik Hem ga volgen.

Vanaf dat moment ben ik echt gaan veranderen. Ik heb inmiddels de Alpha-cursus gevolgd en voel me echt deel van deze gemeente. Jezus heeft me echt de zin in het leven teruggegeven; het vlammetje dat uit was, brandt weer!

Ik laat me dopen omdat ik mijn verleden achter me wil laten, Zijn volgeling wil zijn en uitzie naar de toekomst samen met Hem.

Nova Dekker

Ik ben niet opgegroeid met geloof. In mijn familie speelde God eigenlijk geen rol, en ik heb er van jongs af aan nooit iets over meegekregen. Geloof was voor mij lang iets onbekends, tot ik via mijn vriend in aanraking kwam met het christelijk geloof. In eerste instantie wilde ik zijn geloof leren begrijpen, uit respect. Maar al snel ontdekte ik dat dit niet iets is wat je alleen met je hoofd kunt begrijpen. Je moet het voelen, ervaren. En dat is precies wat er gebeurde.

In die periode begon ik zelf door moeilijke momenten heen te gaan. Ik stond voor situaties waarin ik dacht: ik weet het niet meer, ik kan dit niet alleen. En steeds vaker kwam ik mensen tegen die geloofden, zonder dat ik dat van ze wist. Ik zag hoe zij rust vonden, ondanks alles wat ze meemaakten. Hoe ze vertrouwen hadden, simpelweg door zich over te geven aan Jezus.

Ik besloot een Bijbel te kopen terwijl ik tegelijkertijd vragen bleef stellen aan mensen om me heen. En juist in die gesprekken voelde ik hoe ik dichterbij Hem kwam. Niet in één klap, maar stapje voor stapje. Hoe meer ik Jezus leerde kennen, hoe meer ik me geliefd voelde. Het drong tot me door: ik hoef het ook helemaal niet alleen te doen. En ergens vond ik dat een gek besef, want ik heb het zó lang wel in m’n eentje geprobeerd.

Soms voel ik me nog steeds alleen. Maar dan herinner ik mezelf eraan dat Hij er is, altijd. En dat brengt me een rust en vertrouwen die ik nergens anders heb gevonden. Sinds ik mijn hart voor Jezus heb geopend, is er een soort liefde in mij gaan stromen die ik nog niet kende. Soms is het zó veel dat ik niet weet wat ik ermee moet. Wat ik wel weet, is dat het van Hem komt.

Jezus is voor mij mijn rust, mijn houvast. Hij is degene die me zachtjes (maar soms ook heel luid) herinnert aan wie ik mag zijn. Ik weet dat ik Hem kan vertrouwen, ook als ik nog moeite heb met loslaten of controle houden. Hij is geduldig. En ik wil Hem blijven leren kennen, steeds meer ruimte voor Hem maken in mijn leven. Ik verlang ernaar om zijn liefde nog dieper te voelen, en mijn leven met Hem te leven.

Ik wil me laten dopen omdat ik een punt wil zetten achter mijn oude leven, het leven waarin ik constant zocht naar bevestiging van buitenaf. Daar wil ik afscheid van nemen. Ik weet nu dat ik genoeg ben in Zijn ogen. En zolang ik dat weet, komt het goed. Niet omdat alles perfect is, maar omdat ik gedragen word

Matthijs Teeninga

Ik ben matthijs, 26 jaar

Toen ik voor het eerst binnenkwam in de stadskerk hoofdlocatie tijdens het opbouwen van de christmas city walk, viel mij deze zin op “ik breng je weer tot bloei”. Die zin bleef bij mij hangen en ik wist dat ik daar op mocht vertrouwen. Als ik nu terugkijk naar het afgelopen half jaar, kan ik zeggen dat God zich zeker heeft gehouden aan die belofte en dat ik ook daadwerkelijk ben gaan bloeien. Door Jezus ben ik bevrijd van wat mij te lang als slaaf heeft vastgehouden en ik mijn zoektocht naar rust bij hem heb mogen vinden. Elke dag kies ik al opnieuw voor Jezus, maar met de doop wil ik dit bevestigen en mijn oude leven achter mij laten en met hem in nieuw leven opstaan. 

Yvonne Groenewold

Ruth Hoekstra

Ik ben Ruth, 25 jaar. Vanuit huis heb ik het geloof meegekregen van mijn ouders, waar ik hen heel dankbaar voor ben. Ik heb het geloof mijn hele leven met mij meegedragen, en heb altijd lieve mensen om mij heen gehad met wie ik het geloof kon delen. Toch was het geloof niet altijd een prioriteit, en had ik nog geen diepe persoonlijke relatie met God. Zo’n 3 jaar geleden was een omkeerpunt in mijn geloofsleven. Mijn relatie ging vrij onverwachts uit, waarna ik mij eenzaam en verloren voelde. Mijn stabiele basis viel weg. Ik kwam erachter dat ik mezelf in deze periode was kwijtgeraakt, en dat dit kwam doordat ik mijn fundament niet op God bouwde, maar doordat ik vooral mijn eigen plan trok. Ik ben in de periode daarna veel gaan bidden en God gaan zoeken. Door deze tijd heen vond ik mijzelf terug door God heen. Ik heb Zijn leiding door deze tijd heen ervaren en ik voelde mijzelf van binnen veranderen. God leerde mij steeds meer om op Hem te vertrouwen en Hij gaf mij rust. Mijn verlangen om vuriger voor God te leven werd vorig jaar nog meer aangewakkerd. Ik deed tienerwerk bij New Wine, wat ik elk jaar doe met veel enthousiasme. Hier zijn zoveel enthousiaste mensen die zo vurig zijn voor God. Hier word ik ieder jaar weer enorm opgebouwd in mijn geloof! Ik verlangde ernaar om een fijne kerk te hebben waarin ik mensen mocht ontmoeten die mij ook door het jaar heen konden opbouwen in het geloof, en andersom. Hier had ik in de periode daarvoor ook veel voor gebeden. En God gaf mij deze fijne kerk, hier in de stadskerk, met heel veel fijne mensen. Hier ervaar ik zoveel zegeningen in! Ik had vorig jaar (op New Wine) sterk het idee dat God tegen mij zei dat het komende jaar een jaar van veel veranderingen zou worden. En kijk waar ik nu sta: God heeft mij veranderd, mij vrijgezet en mijn gebeden verhoord. Hij is het Fundament van mijn leven. Nu mag ik mijn leven aan Hem teruggeven!

Noor Saathof

Ik ben Noor, ik ben 19 jaar oud en ik ben opgroeid met mijn twee lieve zusjes en mijn prachtige ouders in Sappemeer.

Als kind ging in naar een katholieke basisschool waar ik voor het eerst kennis maakte met het geloof, vroeger spraken mijn oma en ik ook wel over. Af en toe als kind wist ik het zeker dat God de waarheid was maar soms was ik het ook helemaal kwijt.

Nu twee jaar geleden ging ik weer voor het eerst naar de kerk tijdens een zware periode in mijn leven en mijn hart werd warm. De mensen om mij heen straalden zoveel liefde uit iets wat voor mij persoonlijk erg belangrijk is, hierna begon mijn weg met het geloof. Ik heb de alpha cursus gedaan en samen met een groep is mijn weg vervolgd tot ik op een dag het zeker wist dit is het.

Dus vandaag kies ik ervoor mij te laten dopen, want Jezus is mijn waarheid. Hij is bij mij wanneer ik mij eenzaam voel, wanneer ik de weg niet meer weet. In momenten van twijfel, verwarring of pijn , Hij blijft.

In Hem weet ik: ik ben genoeg. Altijd. Dat heeft Hij keer op keer laten zien. Nu heb ik rust gevonden, zekerheid, en hoop.

Ik laat mij dopen omdat ik Zijn woord wil doorgeven, Zijn liefde wil uitstralen, juist op plekken waar verdriet, pijn en eenzaamheid heersen. Waar ik ooit duisternis kende, kies ik nu voor het licht. Voor de rots waarop ik veilig sta, de waarheid die nooit verandert.

In het watergraf laat ik het oude achter: de angst, de pijn, de wanhoop. En ik sta op met moed, en met nieuwe kracht.

Vandaag geef ik mijn hart, mijn verhaal, mijn toekomst volledig aan Jezus.

Jasmijn Scholtens

Ik ben Jasmijn, 22 jaar, en ik kom nu al bijna 2,5 jaar bij de Stadskerk. Als baby ben ik gedoopt, een keuze waar ik mijn ouders heel dankbaar voor ben. Ik ben christelijk opgevoed, ging naar de kerk en volgde bijvoorbeeld catechisatie. Maar eerlijk gezegd snapte ik er vroeger echt weinig van. Mijn Bijbelkennis was best groot, maar een persoonlijke relatie met Jezus had ik niet. Geloof voelde vooral als regeltjes en verplichtingen, en daar had ik moeite mee.
Toen ik op mezelf ging wonen, zette ik het geloof daarom ook liever op afstand. Maar na een jaar in Groningen merkte ik dat er toch iets miste. Zeker in coronatijd voelde ik me soms alleen en vroeg ik me steeds vaker af wat ik zelf nou eigenlijk geloofde. In mijn tweede jaar werd ik lid van een christelijke studentenvereniging, grotendeels om leuke mensen te leren kennen en vrienden te maken, maar toch ook om uit te zoeken hoe het zat met mijn eigen geloof. Door de mensen om me heen en allerlei mooie gesprekken kwam ik weer in de kerk terecht, en daar ben ik echt dankbaar voor.
Langzaam groeide het verlangen om naar de kerk te gaan, de Bijbel te lezen en Jezus beter te leren kennen. Steeds vaker zette ik thuis worship muziekjes aan en begon het geloof een groter onderdeel van mijn leven te worden. Ik haal er ook echt veel rust en kracht uit. Al meer dan een jaar weet ik nu zeker dat ik geloof. Ik geloof dat God alles heeft gemaakt, en dat Jezus ook voor mij aan het kruis is gestorven. Daarom wil ik me nu laten dopen. Dit keer niet op basis van het geloof van mijn ouders, maar vanuit mijn eigen keuze om Jezus te volgen. Ik wil mijn leven met Hem leiden en de doop zie ik daarin als een teken van een nieuw begin met Hem.

Wim Zetstra

Toetreders

Talita Boiten

Al vanaf jongs af aan wist ik dat Jezus dicht bij mij was. Mijn vader vertelde me dat ik Jezus in mijn hart kon uitnodigen, en dat deed ik. Door de jaren heen zijn er momenten geweest waarop ik opnieuw bewust voor Hem koos: op Kerkkamp, in gebed, of ’s nachts als ik het allemaal even niet meer wist. Hij is mijn redder, die voor mijn zonden stierf en opstond. Bij Hem mag ik altijd mezelf zijn. Jezus is mijn weg naar de Vader en degene tegen wie ik alles kan zeggen. In mooie momenten was Hij dichtbij, en ik ben dankbaar voor alles wat Hij me heeft gegeven. Ook in moeilijke dingen weet ik dat Hij troost, bemoediging en richting geeft. In 2023 heb ik een soort bijbelschool van vijf maanden gevolgd in Zuid-Afrika, hier zag ik God in detail werken, zag ik Zijn humor en leerde ik hoe het is om controle aan Hem over te geven. Hij zegende mij met vriendschappen, financiën en veel waardevolle momenten. Aan het einde van die maanden liet ik me dopen in de zee. Het verlangen naar de doop had ik al langer, en dit was het juiste moment om mijn oude leven achter me te laten. Het was een zonnige en bijzondere dag waar ik altijd aan vast kan blijven houden. Na mijn tijd in Afrika wilde ik graag naar een kleinere, hechtere kerk. Vroeger ging ik met mijn ouders naar de hoofdlocatie van de Stadskerk, maar nu ga ik zelf naar de centrumlocatie. Ik leer steeds meer mensen kennen, en begin me ook steeds meer thuis te voelen. Ik zit in een leuke smallgroup en help mee in het welkomteam, waar ik veel plezier in heb. Ik hoop in de toekomst nog in meer dingen mee te dienen, want het geeft me veel energie om er voor anderen te zijn en mee te bouwen aan deze kerk met elkaar. Mijn verlangen is dat ik steeds meer op Jezus mag gaan lijken in mijn karakter, en in mijn houding naar andere mensen toe. Ik wil leren om de controle over mijn leven aan Hem over te geven, iets wat ik moeilijk vind, maar waarin ik al veel groei heb mogen zien de afgelopen jaren. Ook hoop ik dat Hij mijn plek van rust mag worden in de chaos die ik soms in mijn hoofd kan hebben, en dat ik me steeds meer door Hem zal laten leiden in plaats van zelf een plan te maken.

Natallya Oliveira dos Santos

Ik heet Natallya. Ik ben geboren in Brazilië en ik ben in 2008 samen met mijn dochter naar Nederland gekomen.

Ik ben Katholiek opgevoed. Ik heb altijd een sterk verlangen gehad om de ware betekenis te leren kennen van alles wat met over God, Christus en het kruis te maken heeft. Want ik had altijd de vraag, Als Jezus aan het kruis is gedood om iedereen vrij te maken, te verlossen, waarom is er dan zoveel leed in de wereld?

Door alle dingen die ik in mijn leven mee heb gemaakt, ben ik in een zware depressie terecht gekomen. Op het dieptepunt daarvan, in april 2020, zat ik heel diep. Op een bepaald moment heb ik alles losgelaten en het naar God uitgeroepen. Toen had ik een bijzondere ervaring met God / de Heilige Geest. De Heilige Geest vroeg mij of ik God wilde aannemen als mijn enige God. Toen begon mijn nieuwgeboren leven met God. Alle pijn, alle frustratie, alle boosheid, alle angst, alle verdriet waren verdwenen.

Daarna wilde ik heel graag alles weten van God en wilde ik de bijbel lezen. Er was alleen een probleem, ik had geen idee wie mij hier mee kon helpen. En ik had ook geen bijbel, dacht ik. Maar heel toevallig lag er toch een vergeten bijbel van een logé in de kast. Nadat ik in de bijbel begon te lezen, leidde de Geest mij door de bijbel heen. Ik voelde de liefde van God door de hele bijbel heen. Daardoor wist ik dat ik gedoopt wilde en moest worden. De tekst die me dat duidelijk maakte is Handelingen 8:26-39 over de Ethiopische kamerling die nadat hij de schrift door Filippus uitgelegd had gekregen, spontaan besloot dat hij gedoopt wilde worden. Toen ben ik naar een christelijke kennis gegaan en heb gevraagd of ze me wilde dopen. Dat wilde ze wel. En zo ben ik kort nadat ik wedergeboren ben, in mei 2020 in bad gedoopt.

In de jaren daarna heeft de Geest mij langs veel kerkdiensten, podcasts en conferenties geleid en heb ik heel veel geleerd over het de wegen van de heilige Geest. De Geest heeft mij door alles heen het evangelie uitgelegd.

Al die tijd heb ik God vaak gevraagd bij welke kerk ik me aan mag sluiten, maar ik kreeg geen bevestiging. Totdat ik bij de Stadskerk kwam. Bij deze kerk kreeg ik 3 keer de bevestiging dat dit de kerk is waar ik me bij aan mag sluiten en waar ik ga groeien.

Hier heeft God / de Heilige geest al mensen naar mij gelikt . zoals Annemiek die me geholpen heeft om mijn getuig te schijven .

Aan God de alle eer.