Dopelingen

Jildou Hoogland – Dijk

Lange tijd ben ik zoekende geweest in allerlei richtingen met vragen over het leven en mezelf. Vanuit interesse en nieuwsgierigheid, maar vooral door mijn worsteling met eczeem en gevoeligheid. Twee dingen die ik moeilijk kon accepteren en bepalend zijn geweest voor hoe ik mezelf zag, hoe mijn leven is gelopen en de verbinding met de mensen om me heen. In mijn denken bleef ik vaak vast zitten in cirkeltjes. Op eigen kracht probeerde ik aan mezelf te werken. Verder had ik alles in het leven wat ik maar kon wensen. Toch was er soms leegte. Ik miste een groter doel en richting.

Twee jaar geleden werd ik door een social media bericht gewezen op Jezus. Het eerste jaar verdiepte ik mij vooral in kennis en getuigenissen van anderen. De basis voor mijn geloof werd gelegd en ik besefte al snel dat mijn zoektocht naar houvast en kaders hier wel eens kon eindigen.

Het levende geloof is ontstaan tijdens de Alpha cursus die ik vorig jaar volgde, hier in de Stadskerk. Ik kreeg inzicht in dingen uit mijn leven die niet goed waren en ontving vergeving. Dit was het eerste stukje bevrijding door Jezus. Ik heb in Jezus de weg, de waarheid en het leven gevonden. Ook al raak ik het door de dag heen nog regelmatig kwijt, ik mag altijd weer bij Hem terugkomen. Mijn gedachten en zorgen kan ik in gebed aan God toevertrouwen, daarin ervaar ik momenten van rust en vrede.

Ik weet dat ik geliefd ben en om een reden gemaakt zoals ik ben. Door twijfels en onzekerheid heen. Door Zijn kracht gaan loslaten, accepteren en vertrouwen meer vanzelf. De leegte was er niet voor niks, deze mag gevuld worden door Gods liefde. Ik word teredener en dankbaarder.

Met de doop wil ik mijn oude ik-gerichte leven achter me laten en openlijk laten zien dat ik Jezus wil volgen. Het startpunt van een reis om verder te groeien in Zijn liefde, aanwezigheid en kracht. Leren anderen lief te hebben zoals Hij dat doet, onvoorwaardelijk. En Zijn specifieke plan met mij ontdekken.

Bert Mast

Ik ben Bert Mast 38 jaar, getrouwd met Petra en trotse vader van Nore & Fenne. Niet gelovig opgevoed. Via Petra in aanraking met het geloof gekomen. Ik vond het wel interessant maar deed er verder niks mee. Tot ik hoorde dat ik vader zou worden, mijn leven stond op zijn kop. Ik werd onrustig en alles wat altijd vanzelfsprekend was voelde anders, ik merkte dat ik het niet alleen kon. Ik ben naar de kerk gegaan, ik werd rustig en voelde zijn warme liefde. Petra had een gebedskaart ingevuld en deze werd voorgelezen op het podium, op dat moment wist ik zeker, God is bij me hij heeft mij stilgezet, ik kan het niet alleen en ik heb hem nodig. De rust en liefde die ik voelde voor God, mijn vrouw en kindje was zo intens “heerlijk”.

Enkele dagen na de geboorte van Nore stond de wereld stil, mijn schoonmoeder had besloten om uit het leven te stappen. Ik was heel boos! Tijdens het samenkomen met familie werd ik boos en begon te schelden, op dat moment hoorde ik een stem die zei “het is goed ze is bij mij” en wederom werd ik rustig en voelde een warmte die onbeschrijfelijk is.

In 2022 besloot ik de alpha cursus te doen, het gaf mij antwoorden. Het onderwerp dopen kwam aan bod, ik zag niet direct de meerwaarde, totdat iemand met mij in gesprek ging, ik merkte ineens een sterk verlangen om me te laten dopen. Als grap zei ik God als u wil dat ik me laat dopen laat het maar zien! Enkele dagen later belde mijn zwager ineens op, hij vertelde mij dat de heilige geest tegen hem zei, je mag Bert vertellen dat hij zich mag laten dopen, diezelfde avond kreeg ik nogmaals de bevestiging tijdens het samenkomen met mensen van de alpha cursus. Ik kreeg mijn antwoord! God is altijd bij mij geweest en ik wil zijn uitgestrekte hand vastpakken en niet meer loslaten. Jezus volgen en luisteren naar zijn woorden.

Douwe van der Ploeg

Van kinds af aan ben ik met mijn ouders mee gegaan naar de kerk en hebben zij mij geleerd over Jezus en wat Hij ons vertelt in de bijbel. Hierin heb ik al mijn hele leven mogen leren en mag ik ook nog blijven leren. Ik heb geen radicale ommekeer meegemaakt, maar heb Jezus in al die tijd steeds beter mogen leren kennen en met Hem een relatie mogen opbouwen. Jezus is er voor mij! Hij zorgt voor mij en helpt mij met de keuzes die ik mag maken.

We komen als gezin nu al een aantal jaren in de Stadskerk en daarmee kwam voor mijzelf ook de vraag of ik mij wilde laten dopen. Als kind ben ik gedoopt en heb later belijdenis gedaan van mijn geloof. Waarom zou ik mij dan gaan laten dopen? En zo kon ik nog wel meer vragen bedenken. Jezus heeft mij de tijd gegeven daarover na te denken en heeft me geroepen en laten inzien dat ik mij mag laten dopen.

God weet hoe mijn leven zal gaan lopen en heeft daarvoor een plan klaarliggen en dit wil ik graag samen met Jezus doen. Hij weet wat ik nog mag gaan doen hier op aarde voor Hem en Hij zal mij hierin helpen. Ik wil verder met Hem leven, meer van Hem zien en meer op Hem lijken, om zijn liefde ook weer te mogen uitdragen naar de mensen om mij heen.

Jezus is voor ons aan het kruis gegaan en weer opgestaan. Wij hoeven niet perfect te zijn om bij Hem te mogen horen. Ik wil dan ook het watergraf in om samen met Hem op te staan.

Annelies van der Ploeg

In mijn leven heb ik al meerdere keren voor Jezus gekozen de ene keer wat bewuster dan de andere. Jezus loopt mijn hele leven al met mij mee, waarbij ik Zijn aanwezigheid steeds meer ervaar. Ik ervaar het als een wandeling in geloof waarbij je elke keer meer leert en meeneemt in je rugzak tijdens de wandeling met God. Waardoor je met hulp van de Heilige Geest ook steeds meer open staat voor dat wat God je wil laten zien en dat je hiermee ook een steeds meer levende relatie met Jezus opbouwt.

Als gezin komen wij al zo’n zes jaar in de Stadskerk en ben ik ook al jaren actief in het kinderwerk. In het afgelopen half jaar heb ik sterk de Heilige Geest ervaren, waardoor ik anders ben gaan kijken naar de geloofsdoop (volwassen doop). In het najaar heb ik de Happy Me cursus gegeven. Tijdens deze cursus heb ik sterk ervaren hoe God bezig was met deze kinderen en hoe de Heilige Geest verandering kan bewerkstelligen middels gebed. Die cursus geven heeft mij zelf dan ook veel gebracht; vanuit het bidden, te ervaren dat de Heilige Geest mij de woorden geeft en de aanwezigheid voelen van de Heilige Geest tijdens de bijeenkomsten. Daarnaast laat God mij ook knipoogjes vanuit de Hemel zien tijdens het kinderwerk. Bij het samen bidden met de kinderen in het auditorium ervaar ik sterk de Heilige Geest. Ik wil steeds meer ervaren van de Heilige Geest in mij om daarmee steeds meer te lijken op Jezus. Daarom wil ik mij graag laten dopen in Jezus en de Heilige Geest.

Edwin Smits

Ik ben opgegroeid in een vrijwel atheïstisch gezin (als kind zijnde wel zondags-school gevolgd, iets wat ik destijds als “moeten” ervoer, maar waar ik van-daag de dag blij mee ben), maar ook de laatste jaren, ook toen ik nog thuis woonde, kreeg ik steeds meer het gevoel dat er “meer” moest zijn tussen Aarde en Hemel. Dit thema durfde ik vanwege eerdergenoemd gezin waarin ik opgegroeid ben, niet goed aan te roeren: echter sinds ik sinds ruim tweeënhalf jaar op mijzelf woon, ben ik dit steeds meer gaan uitkristalliseren. Het is overigens geen sinecure om dit te doen zonder dat je weet waar te beginnen. Tijdens een bezoek aan (Christelijke) vrienden, heb ik mijn zoektocht onder woorden gebracht en gevraagd of zij handvatten voor mij hadden waar te (kunnen) beginnen met mijn zoektocht. Zelf komen ze bij Mozaïek, en ik heb derhalve naderhand eerst een kerkdienst via de livestream bekeken, wat mij dermate aansprak dat ik dit tot afgelopen zomer, toen ik de kans had om een livedienst van Mozaïek bij te wonen, ben blijven doen. De sfeer e.d. die je tijdens een kerkdienst hebt, komt onmogelijk door je beeldscherm heen, hoezeer de dienst ansich je ook aanspreekt. Dat sfeer voor mij een belangrijke factor is, heb ikzelf ook ervaren, want naderhand kreeg ik het advies om een soortgelijke Gemeente als Mozaïek in mijn eigen omgeving te zoeken. Zodoende ben ik bij de Stadskerk uitgekomen waar ik mij echt thuis voel: zowel in de diensten als daarbuiten in de bediening(en), wat ik rondom de Kerst-activiteiten als onlangs met de Kingdom Culture Conference heb mogen ervaren. Ik heb gemerkt dat het mogen dienen bij dergelijke evenementen mij energie geeft. Ik heb Hem leren kennen als iemand waarvan ik weet dat ik altijd bij Hem terechtkan. Ik merkte, nu ik mijn hart voor hem heb opengesteld, dat Zijn liefde voor mij onvoorwaardelijk is. Met de doop wil ik de buitenwereld laten weten dat ik voor Hem kies, en dit als startpunt beschouwen voor een nieuw leven met Hem, van een nieuwe reis, onder Zijn leiding, waarin ik hoop een leven lang Zijn leerling te mogen zijn.

Jorai Vlieg

Ik ben Jorai en ik ben 16 jaar oud. Ik ben in een christelijk gezin geboren en kan mij eigenlijk geen moment herinneren dat ik geen connectie met God had. Ik ben als kind in een kerk in Assen
gedoopt. Toen ik ongeveer 11 jaar oud kwam in aanraking met de geloofsdoop en ik wist al gelijk dat ik dit wilde doen.
Voor Gods troon is de plek waar ik zowel alle leuke dingen als niet zo leuke dingen in mijn leven kan brengen en waar ik totale rust kan vinden. Ik weet dat als ik mijn leven in Gods hand leg dat het goed zal komen. Ik leg mijn volledige vertrouwen in Hem. Dit is de plek waar ik wil zijn. Bij mijn liefdevolle God. Ik ben hier zo dankbaar voor.

Tamar Kooman

Hallo allemaal! Mijn naam is Tamar Kooman en ik ben 18 jaar oud. Ik ben christelijk opgevoed en ging altijd naar de hervormde kerk in Siddeburen, waar ik al als kind gedoopt ben. In 2016 ben ik hier in de Stadskerk gekomen, doordat mijn ouders in contact kwamen met mensen hier. We waren een aantal keer geweest en toen hebben mijn ouders besloten om hier naar de kerk te gaan.

In de Stadskerk wordt er veel georganiseerd voor de kinderen/jeugd. Ik was alleen niet iemand die me hier graag bij aansloot. Ik was best verlegen en hield er niet van om naar bijvoorbeeld een kinderdienst of een kamp te gaan, vooral als ik niemand kende. Ik vond het verder niet vervelend om met mijn ouders mee te gaan naar de kerk, maar zelf was ik niet heel bewust bezig met het geloof.

Ongeveer een jaar geleden kwam daar verandering in. Tijdens een dienst in de community kwam Paul Stoorvogel naast me zitten en hij vertelde dat hij een outreach ging doen. Hij vroeg of ik me wilde aansluiten bij zijn team. Ik vond het best wel gek, want eigenlijk kende ik hem alleen als spreker en hij wist ook niet wat mijn naam was. Wat best wel bijzonder was, was dat ik hier toch ook wel gelijk heel enthousiast over was, ondanks dat ik normaal helemaal niet van zulke dingen was. Ik had dan ook snel besloten dat ik mee wilde. Door deze keuze heb ik mogen groeien in mijn geloof. Het was af en toe best wel uit mijn comfort zone stappen, maar het waren steeds mooie dingen die daar uit kwamen. Zo werd ik vlak voor de outreach gevraagd of ik tijdens een dienst wilde gaan bidden in het ministryteam. Ik vond het maar eng en was bang dat ik niet wist wat ik moest bidden, maar ben het toch gaan doen. Dit werd uiteindelijk juist heel mooi en we hebben voor veel mensen mogen bidden. Tijdens de outreach mocht ik hiermee doorgaan. Een van de eerste diensten ging over het verstaan van de stem van God en ik weet nog dat ik zei dat ik dat best lastig vond: wat is dat precies en is het wel echt Gods stem? De volgende dag ging ik dan toch weer bidden en op den duur mochten we bidden voor de voorganger van de kerk. Je raadt het nooit, maar ik kreeg een beeld. Ik mocht dat met deze man delen en hij begon te lachen en te huilen tegelijk. Een heel bijzonder moment waar ik zelf ook echt door werd geraakt. Door dit moment ging ik steeds meer bidden en daardoor kreeg ik uiteindelijk de bijnaam: ‘Tamar the Prayerwarrior’. Een naam waar ik stiekem best wel een beetje trots op ben 🙂

Door deze reis heb ik echt vrienden mogen maken, waar ik super dankbaar voor ben. Ik zeg veel sneller ‘ja’ op een uitdaging en ben ook elke maand te vinden bij de Kingdom Culture dienst. Ook al ga ik alleen, dan zijn er altijd wel andere mensen waar ik bij kan komen zitten.

Zo mocht ik laatst ook onderdeel zijn van Paul zijn preek in een jeugddienst in Winschoten. Iets wat ik erg spannend vond, maar toch ‘ja’ op heb gezegd. Ik mocht daar een getuigenis geven over de outreach. Voordat de dienst begon was ik zo zenuwachtig, maar nadat er voor me was gebeden was ik een stuk rustiger, wat super fijn was. Uiteindelijk is het goed gegaan en was het een super mooie dienst.

Ik dacht al wel even na over de doop en had het erover met een vriendin. Ze zei: ‘je hoeft ook helemaal niet klaar of gelovig genoeg te zijn voor de doop. Ik wil je nu best meenemen naar de vijver en onderwater duwen hoor’. Dit zette me meer aan het denken en daarom heb ik nu besloten om me te laten dopen.

Ik geloof dat Jezus mijn verlosser is. Hij heeft zijn leven gegeven voor mij en daarom wil ik mijn leven met Hem delen. Ik laat mij dopen, omdat ik mijn pad wil bewandelen samen met Hem!

Abigail Akeredolu

Ik ben Abigail, 25 jaar en student rechten en pedagogische wetenschappen. Ik ben opgevoed in een Christelijk gezin. God is al van kinds af aan aanwezig geweest in mijn leven, maar ik kende hem niet persoonlijk. Met name in de onderbouw van de middelbare school had ik het geloof wat naast mij neergelegd. Ik ging nog wel mee naar de kerk, maar had er verder weinig mee. Daar kwam verandering in toen ik als 15-jarige naar Opwekking ging en God voor het eerst echt ervoer. Mijn geloof werd aangewakkerd en dit was het begin van mijn persoonlijke relatie met God.

Toen ik aan het eind van de 5e klas ziek werd door chronische hoofdpijn en vermoeidheid volgde zowel mentaal als fysiek een aantal moeilijke jaren, maar ook jaren waarin mijn relatie met God alleen maar sterker werd. Hij heeft mij in die tijd de kracht gegeven om door te gaan en bovenal de hoop dat het goed zou komen. Natuurlijk ben ik ook boos geweest en vond ik het oneerlijk, maar ik weet ook dat ik zonder hem hier vandaag niet zou staan.

Ik ben God heel dankbaar voor alles wat hij tot nu toe in mijn leven heeft gedaan. Hij heeft mij altijd vastgehouden, ook toen ik hem had losgelaten. De afgelopen jaren heb ik mij steeds meer verdiept in het geloof en God beter leren kennen. Hij accepteert mij zoals ik ben, met al mijn fouten en gebreken. Ik weet dat ik zondig ben, maar weet ook dat hij mij elke dag genade op genade schenkt.

Uit liefde voor mij is Jezus aan het kruis gestorven om mijn redding te brengen. Ik wil met en voor Hem leven en Hem betrekken bij alle aspecten van mijn leven. Door de jaren heen heb ik steeds weer gezien hoe erg ik Jezus nodig heb. Er is niemand bij wie ik de rust en vrede kan vinden zoals ik bij Hem doe. Vandaag wil ik mij laten dopen om te laten zien dat ik kies voor een leven waarin Hij het middelpunt is. Een leven waarin ik steeds meer op Hem wil lijken en Zijn liefde met de mensen om heen wil delen.

Paul Bangura

Mijn naam is Paul Saidou Bangura ik ben 27 jaar oud. Ik ben geboren in Sierra Leone en ik heb daar tot mijn 8e gewoond. Samen met mijn moeder en zus ben ik naar Nederland gekomen. Mijn vader woonde hier al en heeft d.m.v. gezinshereniging ons naar Nederland gebracht. Ik ben voor een groot deel opgegroeid in Emmen en ik ben voor mijn studie een aantal jaren geleden in Groningen komen wonen. Ik ging van jongs af aan al naar de kerk. Zowel in Sierra Leone als in Nederland. Mijn ouders zorgde ervoor dat we elke zondag in de kerk waren. Ik heb best lang getwijfeld om me te laten dopen. De reden hiervoor is omdat ik niet de moed had en mijzelf niet verantwoordelijk genoeg vond. Ik was bang en dacht dat ik niet goed genoeg was om deze stap te nemen. Angst om te falen met andere woorden. Ik had als puber faalangst en ik heb vaak alleen met mijn angsten moeten dealen omdat ik toen niet goed woorden aan die gevoelens kon geven. Dit zorgde ervoor dat ik niet met volle overtuiging wilde dopen. In gesprek met andere christenen ben ik overtuigd geraakt dat ik niet perfect hoef te zijn. Ik heb vertrouwen dat God weet wat goed voor mij is. Ik wil gedoopt worden omdat ik Jezus wil volgen. Ik wil mijn oude leven achter mij laten en me overgeven aan een nieuw leven waarin ik God op de eerste plek zet.

Iben Boon

Ik sta voor mijn doop, op Eerste Paasdag, de dag van de Opstanding van Jezus, en terugkijkend zie ik hoe God en Jezus steeds meer op mijn pad zijn gekomen.

Ik ben niet gelovig opgevoed, maar mijn moeder is wel Katholiek. Via haar heb ik toch iets van het geloof meegekregen: de Kerstnachtmis, een kinderbijbelverhaal, een kindergebed als slaapliedje..

Later was het vooral New Age wat ik opzocht: Reiki, de kracht van edelstenen, zouden Tarot-kaarten het weten? Telkens weer op zoek naar wat anders, iets nieuws, hopelijk iets beters. Maar op de momenten dat ik het echt zwaar had, bad ik tot God. En heeft Hij van zich laten horen. Altijd.

En toch wendde ik me weer van Hem af. Werd ik weer meegezogen in de ‘Alles is Licht en Liefde’-vibe van de New Age.

Twee jaar geleden ben ik me, verdrietig van al het kwaad wat mensen elkaar aan doen in deze tijd, weer gaan richten tot God. Tot de Bijbel, tot Jezus. En ontdekte ik wat een Liefde er van God en Jezus uitgaan. Er kwam een enorme rust en gevoel van vrede over me. Hier ben ik thuis. Ik hoef niet langer meer te zoeken. Ik begon de Bijbel te lezen, en dagelijks te bidden. Ik ontmoette andere Nieuw Christenen. We konden vragen stellen aan elkaar, en als we gebed nodig hebben dan zijn we er. Eind vorig jaar begon de behoefte te ontstaan om me te laten dopen. En God heeft de mogelijkheden op mijn pad laten komen. In januari kreeg ik heel duidelijk door: ‘Ik heb Me nu vaak genoeg aan je laten zien, het wordt tijd dat jij ook voor Mij gaat kiezen!’. Met mijn doop laat ik de onzekere tijd zonder God achter me en laat ik zien dat ik met heel mijn hart voor Hem en Jezus kies.

Femke Bouwes

Ik ben Femke en ik ben 20 jaar. Ik ben niet christelijk opgevoed, wel ging ik vroeger naar een christelijke basisschool waardoor ik dus wel wat over het geloof mee heb gekregen en ik eigenlijk ook altijd al wel geloofde, ik was hier alleen niet actief mee bezig.

Op mijn vijftiende zijn mijn ouders gescheiden, hier heb ik veel moeite mee gehad, ik ervaarde veel onrust en negatieve gedachten.

Na de scheiding is mijn moeder een Alpha cursus gaan doen, hier praatten we af en toe wel eens samen over en ik ben wel eens met haar mee geweest naar de kerk. Maar meer dan dat was ik eigenlijk niet bezig met het geloof.

Dit veranderde toen ik een tijdje later mijn vriend leerde kennen, hij is christelijk. Ik heb met hem veel gesprekken gevoerd over het geloof en op een gegeven moment heeft hij mij een keer meegenomen naar een kingdom culture dienst. Tijdens deze dienst voelde ik echt dat ik geraakt werd door God en ervaarde ik rust en blijdschap. Er werd tijdens de dienst gezegd dat als je je leven aan Jezus wilde geven, je naar voren mocht lopen. Dit heb ik toen gedaan en er is toen voor mij gebeden.

Na deze dienst ben ik mij meer gaan verdiepen in het geloof en ben ik zelf ook een Alpha cursus gaan doen. Tijdens deze Alpha cursus merkte ik dat ik steeds meer naar God verlangde. Hij geeft mij meer rust. Door dit verlangen naar God, ben ik steeds vaker mee gegaan naar diensten in de kerk.

Ik merkte dat ik tijdens doopdiensten of als er tijdens een preek iets over de doop werd gezegd, ik vaak het verlangen voelde om mij te laten dopen. Alleen was ik hier voor mijn gevoel nog niet klaar voor. Mijn vriend stelde toen voor om hier samen over te bidden en dit hebben we gedaan. Een aantal weken later vertelde de moeder van mijn vriend mij dat zij het gevoel had dat ze van God tegen mij moest zeggen dat ik wel klaar was om mij te laten dopen en dat ik niet “perfect” hoef te zijn om gedoopt te worden. Vanaf dit moment wist ik zeker dat ik mij wilde laten dopen.

Door mij te laten dopen wil ik mijn oude leven achter mij laten en een nieuw leven met Jezus beginnen waarin ik op Hem kan vertrouwen en Hem steeds beter mag leren kennen.

Esmee Liu

Sinds ik klein ben, heb ik geen fijne thuissituatie gehad. Zo is er vroeger regelmatig sprake geweest van geweld en had ik geen plekje waar ik mijn gevoelens kon uiten. Ik merkte dat ik ongelukkiger werd, huilde veel in mijn kamer en zakte weg in m´n verdriet. Ik koos hierbij voor het verkeerde pad. Ik zocht de grenzen van m´n ouders op en greep naar drank en drugs, zodat ik mijn emoties kon verdoven en kon ontsnappen van de realiteit. Uiteindelijk zakte ik zo in m´n verdriet dat ik gedachtes had over zelfdoding. Hierbij heb ik huilend gezocht naar een teken van God, omdat ik snakte naar liefde en steun.

Toen had mijn vriend me gevonden op socialmedia tussen voorgestelde berichten. We kenden elkaar niet, zelfs geen gemeenschappelijke vrienden, maar ik gaf het een kans. Hij hielp met mijn verdriet door een luisterend oor te bieden en ik kon bij hem terecht als er thuis ruzie was. Dit gaf mij rust en ik ging langzamerhand uit mijn negatieve spiraal. Daarnaast maakte ik door hem stappen in het geloof, door naar de kerk te gaan en de Bijbel te bestuderen.

De manier hoe we elkaar hebben gevonden is bijzonder, en ik weet zeker dat Jezus mij heeft benaderd via mijn vriend. Ik was namelijk op zoek naar een fysiek teken van God, omdat ik het lastig vond om iets te geloven wat fysiek niet te zien is. Door dit moment was ik overtuigd en merkte ik dat ik vaker tekens zag.

Ik wilde lang wachten met dopen, omdat ik dacht dat ik alles van het geloof moest weten. Maar ik voelde het verlangen om mijn oude leven achter te laten en Jezus te volgen. Jezus is voor mij een plek waar ik onvoorwaardelijke rust en liefde kan vinden, ondanks m´n pijnlijke verleden. Hij heeft mijn roep gehoord en beantwoord. Op de momenten waarop ik geen liefde voel, weet ik dat Jezus van me houdt en dat geeft vrede voor wie ik nu ben en vroeger was. Daarom kies ik ervoor om mijn verlangen te volgen en me te laten dopen.

Salomé Prins

Hoi ik ben Salomé Prins, ik kom al in deze kerk sinds ik geboren ben.

Als kind hoorde ik thuis, op school en om me heen bijbelverhalen en getuigenissen. Vaak vond ik de getuigenissen heel interessant en dan vroeg ik ook om een teken van God, maar even later was ik het alweer vergeten en ging ik door met mijn leven. Dat is misschien ook wel normaal voor een kind. Zelf bijbel lezen en bidden deed ik niet echt.

Vanaf mijn 13de werd ik erg onzeker. De mening van anderen trok ik mij veel aan, ook was mijn hoofd vaak onrustig. Ik praatte vaak wel met mijn ouders hierover en dan zei mijn moeder altijd: ‘kom, laten we er ook voor bidden.’ In die tijd wou ik niet echt iets met God te maken hebben. Ik dacht dat Hij me daar toch niet bij zou helpen.

Mijn onzekerheid zorgde ervoor dat ik keuzes ging maken die me verder van God verwijderden. Ik kreeg van sommige keuzes spijt en merkte dat ik niet zo wou doorgaan. Ik kwam in aanraking met iemand die net christen was. Door onze gesprekken merkte ik dat ik toch minder wist over God dan ik dacht en dat ik eigenlijk nooit met God bezig was. Een paar maand later was ik ziek. Met mijn moeder lag ik op de bank naar the Chosen te kijken. Ik vroeg mijn moeder steeds ‘staat dit echt zo in de bijbel?’ dat zette me ook aan het denken. Ik merkte opeens een interesse in mij, die ik eerder niet had, om de bijbel te lezen.

Toen kwam het Reflectkamp. Op de zaterdagavond is er ruimte om voor je te laten bidden. Ik kreeg in mijn gedachten dat ik God om wijsheid wou vragen. Ik stond toen weer voor keuzes die best wel impact zouden hebben en ik wou graag wijsheid ontvangen om goede keuzes te maken.

Zondagochtend was ik bij een workshop. Die vond ik ergens een beetje zweverig. Opeens konden we voor elkaar bidden en kwam er een meisje naar me toe. Ze zei dat mijn naam haar liet denken aan Salomo en dat hij om wijsheid had gevraagd. Ik voelde toen echt dat God er was en naar me luistert.

Na deze gebeurtenissen groeide mijn geloof in God verder. Ik wil me nu graag laten dopen als volgende stap in mijn leven met Jezus.

Mirjam Veenema

Opgegroeid in een gezin die niet gelovig was. Sterker nog, mijn vader waarschuwde ons voor mensen die naar kerk gingen omdat daar volgens hem niks goeds van kwam.

God had echter een ander plan voor mij.

Gedurende mijn hele leven bleef God bij mij aan de deur kloppen. Geduldig wachtend tot ik open zou doen.

In 2017/2018 raakte mijn dochter bevriend met twee meisjes uit een gelovig gezin. Dit gezin nodigde ons enkele jaren later uit om een x mee te gaan naar de kerstavonddienst van hun kerk. Daar zaten we in een omgebouwde bouwmarkt/ de oude melkfabriek waar mijn opa vroeger had gewerkt. Ik vond het een bijzondere gebeurtenis maar kreeg weinig mee van de boodschap die vertelt werd.

Een jaar later werden we weer uitgenodigd en waren we weer van de partij. De eerste kerstavonddienst na de corona viel het kwartje bij mij. God is liefde! Die ontdekking bracht iets grootst bij mij in beweging en ik besloot afgelopen september de Alpha cursus te gaan doen. Wat een openbaring en het gevoel van thuis komen was daar.

Eindelijk ervaarde ik een diepe rust waar ik naar op zoek was geweest.

Het was onze Heer die al die jaren naast mij liep en mij door zware stormen heen heeft geloosd Hij is mijn veilige haven en dankzij het offer wat Jezus heeft gebracht voel ik mij verlost van mijn zonde. Hem wil ik volgen en met Hem wil ik mijn nieuwe leven beginnen.

Kenyan Boldewijn

Wauw wat een eer dat ik me mag laten dopen. Onvoorstelbaar dat God mij heeft uitgekozen, en een simpele jongen geboren in Suriname tot Hem heeft geroepen. Er was een tijd dat ik die roeping niet omarmde, ik liep van hem weg, voor mijn gevoel net zoals de zoon in Lucas 15:11-32 die van zijn vader wegliep en alles uitgaf maar later terugkwam omdat hij niet zelf door het leven kon. Zijn vader twijfelde geen moment om hem thuis te laten. En zo werkt onze God ook. Ik neem jullie mee in een aantal donkere periodes uit mijn leven. Ik zat op de middelbare school. Iedereen kende me als een jongen met een glimlach. Maar wanneer ik thuis op m’n kamer zat worstelde ik met mezelf, wist niet wie ik was. Ik voelde me vaak alleen ook al was dat misschien niet zo. Ik heb zo vaak naast mijn bed gehuild en gebeden naar God om zijn pad die hij voor me had aan me duidelijk te maken, en of hij me wou omringen met mensen die me waarderen en van me houden, en nu sta ik hier met m’n familie en vrienden, die ik zie als familie, en heb ik m’n doelen voor ogen. Maar gaan nu een anderhalf jaar terug. Kennen jullie dat gevoel, dat als er iets misgaat dat alles dreigt mis te gaan? Probleem na probleem waar ik mezelf niet uit kon halen. Ik heb bij m’n beste vrienden geslapen omdat ik van mijn problemen wegliep en voelde me machteloos. Ik heb mijn probleem weer bij God gelegd en samen met God en de hulp van mijn familie en vrienden, waar ik toen voor had gebeden, kon ik uit die donkere periode komen. Ik heb God meerdere keren genegeerd en m’n rug naar hem gekeerd. En m’n vader vertelde me laatste dat het een van de ergste zondes wat je kan doen is Hem negeren. Hoe vaak ik ook wegliep en viel, God was daar, klaar om mij overeind te helpen. Ook al verdien ik het niet, ik kan toch zeggen dat ik met deze doop voor eeuwig bij hem mag zijn in zijn koninkrijk.

Toetreders

Ellen van der Kooi – de Jong

Sebastiaan Kremer

Jezus is voor mij het voorbeeld en degene die er altijd voor mij is. Die geduldig is, het beste met mij voorheeft en mij door en door kent. Jezus is voor mij liefde dat geen einde kent, de perfecte liefde. Ik weet dat ik altijd bij Hem terecht kan en ik weet dat hij ook naar mij luistert. En mijn leven ook richting geeft, in goede en minder goede tijden.

Hoe heeft Jezus jouw leven veranderd? Ik ben gereformeerd opgevoed. Ik heb dat niet per se als iets negatiefs ervaren, maar naar mate ik ouder werd merkte ik wel een gevoel van ‘moeten’, en van regels. Bij de baptistenkerk in Drachten merkte ik dat het geloof in God ook passie kent, en een echte wil om een persoonlijke relatie met Hem te hebben. Tijdens een reis met onze familie naar Zuid-Afrika via een kennis daar een lokale kerk bezocht en mensen leren kennen. Daar zag ik de puurheid en intensiteit van mensen die een diepe relatie hadden met God, een manier die ik nog niet eerder gezien had. Ons hele gezin is daar aangeraakt door God en heb ik ook besloten om mij daarna te laten dopen. Ik ervoer zo’n diepe en intieme relatie met God, die niet is te beschrijven. Ik heb mij, in periodes, wel eens afgevraagd hoe andere geloven zijn, de wetenschap, de alternatieven voor het geloven in een god. Niet zozeer getwijfeld, maar meer het afvragen hoe andere mensen kijken naar hun geloof of perspectief die Jezus niet kennen. En altijd kwam ik erop terug dat de relatie met God bestaat uit Liefde.

Waarom wil je toetreden tot de Stadskerk? Momenteel ben ik lid van de Bethel in Drachten. Destijds ben ik met mijn ouders lid geworden bij deze kerk en een mooie tijd beleefd. Na corona en het krijgen van mijn zoon is het naar de kerk gaan wat weg ge-ebt. Wel zit ik nog actief in een kring groep waar we om de week samen komen. Ik merk dat als ik minder actief met God bezig ben, ik er minder bewust mee bezig ben. Daarnaast merk ik dat ik minder feeling heb met Drachten en meer gericht ben op de stad. Daar voel ik mij meer thuis. Ook voelt die stap als een manier om ook een actieve rol te hebben binnen de kerk en echt onderdeel te zijn van de gemeente.

Wat is je verlangen in je relatie met Jezus? Weer meer de verbinding en relatie met Jezus opzoeken, zodat het weer een dagelijks onderdeel van mijn leven is. Investeren in de relatie met God en zo ook andere mensen kennis te laten maken wie God is. Ik zit momenteel in een omgeving met weinig mensen die geloven in God, dus daarmee ook een plek om juist de Liefde van God te kunnen laten zien.

Hanna Venema

Hoi! Ik ben Hanna. Ik ben 19 jaar en kom ondertussen al 12 jaar in de Stadskerk. 

Al vanaf jongs af aan ken ik Jezus. Ik ben christelijk opgevoed en had als jong meisje een sterk geloof. In de pubertijd begon ik andere dingen belangrijker te vinden dan het geloof. Maar langzamerhand voelde ik een leegte opkomen in mijn hart.  

In januari heb ik mij laten dopen omdat ik wist dat Hij, Jezus, de enige is die die leegte kan opvullen. Ik heb opnieuw gekozen voor Jezus.  Vanaf nu wil ik elke dag opnieuw voor Hem kiezen en voor Hem leven. Dat is mijn verlangen. 

Ik wil toetreden tot de stadskerk omdat ik onderdeel wil zijn van dit gezin. Ik voel mij hier thuis en wil hier het geloof gaan ontdekken en onderzoeken wie Jezus voor mij kan zijn. 

Adriaan van Vliet

Goede morgen , mijn naam is Adriaan van Vliet  ,sinds 4jaar getrouwd met Nelleke. Wij wonen in Grijpskerk. Sinds 5 jaar kom ik hier in de gemeente, eerst als bezoeker en na een paarjaar als gast (lid). Enige tijd geleden werd er gezegd in de preek, blijf niet hangen in het gastlidmaatschap. Dat was voor mij, daarom is het nu tijd om toe te treden als lid.

Timo Holtland

Geef al uw zorgen en problemen over aan God, want Hij houdt van u en zorgt voor u.

1 Petrus 5:7

26 november 2023 ben ik gedoopt in de zee bij Lesbos in Griekenland. Gesprekken met broers en zussen in Jezus hebben de twijfels die ik had weggenomen. Omdat ik mag geloven dat Jezus de Zoon van God is, is er niets op tegen om gedoopt te worden (Handelingen 8 vers 37). Ik wil niets liever dan samen met Hem leven en als onderdeel van het lichaam van Jezus in de Stadskerk dienen. Sinds een jaar bezoek ik de Stadskerk regelmatig en ik wordt keer op keer enthousiast van hoe de Heilige Geest hier aan het werk is. Ik wil bijdragen aan een hechte gemeente, het groot maken van Jezus en het zijn van een licht in de stad.

Egbert Zonnebeld

Mijn naam is Egbert Zonnebeld en ben getrouwd met ingrid. lk ben vanuit huis uit leger des heils. Als kind is mij de zondagsschool bij gebleven en de verhalen van uit de bijbel. Mijn ouders baden elke dag voor hun kinderen. En toen ik wat ouder werd, stond ik voor een keus om evt heilssoldaat te worden. Maar ik ging steeds verder van Jezus af, ik dronk veel en raakte verslaaft en was alleen met mij zelf bezig.

lk was getrouwd en 2 kleine kinderen. lk ging rustig naar het café terwijl mijn dochters op bed lagen, wanneer mijn vrouw aan het werk was of een avondje naar haar vriendin was. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel was helemaal weg. Dit gaf veel problemen en mijn vrouw op een gegeven moment er zat van was en van mij ging scheiden.

Daardoor kreeg ik eindelijk door waar ik mee bezig was. Maar ik zag het niet meer zitten, vrouw en kinderen kwijt, wat voor zin had het leven nog. Op een gegeven moment wilde ik zelfmoord plegen, maar gelukkig heb ik het uit geschreeuwd naar God…Van; als u echt bestaat, helpt u mij dan. Op dat moment zag ik een helder wit licht en de Heer tot mij sprak met een lieflijke stem, wat maak jij je druk, alles komt goed. Dat was mijn bekering, dat ik hem volledig aannam.

Vanaf dat moment ging ik naar de pinkstergemeente in Almelo. Waar ik goed ben op gevangen en ook daar gedoopt ben op 1 november 1992. Het moment naar de doop, was het met vallen en op staan, om mijn weg samen met de Heer te volgen. lk bleef bidden voor mijn vrouw en mijn kinderen tot mijn gebeden werden verhoord.

In 1995 zijn we voor de 2e keer getrouwd en kregen wij na een tijdje onze 3e dochter. En was ik vrij van de alcohol en ging Jezus steeds meer volgen. Wij verhuisden in 2000 naar Delfzijl en gingen we naar een pinkstergemeente toe. Na de corona gingen wij niet meer naar de kerk, tot onze dochter ons uitnodigde hier in de stadskerk voor haar eigen toetreden. Wij voelden ons hier thuis. lk wil graag lid worden omdat ik mij verbonden voel met de gemeente.

Ingrid Zonnebeld

Mijn naam is Ingrid Zonnebeld 57 jaar en getrouwd met Egbert. lk kom uit een christelijke gezin van 8 kinderen. Opgevoed door ouders die profeteerden en met zieke mensen baden en zalfden met olie.

Vanaf mijn 1 8e ging ik stappen met vrienden en ging op mijn 20e op mij zelf wonen en deed alles wat God verboden had. Daar leerde ik mijn man Egbert kennen in de disco. We spraken wel eens over het geloof en ging met hem mee naar zijn kerk en hij met mij mee naar de onze om kijken hoe het was. We trouwden 1989 en er volgde al snel kinderen. Na onze 2e dochter die 6 weken oud was ging ik scheiden van Egbert.

Na 1 1/2 jaar dat ik bij mijn man weg was werd ik ziek en ging het met onze relatie weer een stuk beter en zag ik dat hij veranderd was en vertelde hij zijn getuigenis. Maar ik moest hem helemaal opnieuw leren vertrouwen.

lk ging van de ene dokter na de andere en Kreeg ik te horen dat ik nog maar een half jaar te leven had. Nu 28 jaar geleden. Op een woensdag zou ik de eerste chemokuur krijgen. En vertelde ik aan Egbert dat ik naar mijn ouders wilde gaan om het te vertellen Mijn ouders woonden 3 1/2 uur rijden van ons vandaan en zouden een weekend blijven logeren.

Daar aangekomen wisten mijn ouders al wat ik had en dat ze mij moesten zalven met olie. Op het moment dat ze met mij baden kreeg ik over mijn hele lichaam een warm gevoel en voelde ik mij fitter. Maandag had ik naar de dokter gebeld. En vertelde in het kort wat er de afgelopen weekend was gebeurd en om te vragen of ik nog een bloedonderzoek kon laten doen. Het kon die zelfde dag nog en had de woensdag afspraak geannuleerd(moest wachten op het bloedonderzoek)en de waardes waren normaal. Kreeg natuurlijk nog verschillende onderzoeken. maar ze konden niets meer vinden

Alle lof aan onze grote God, Hij heeft mij genezen. Jezus is mijn redder en genezer

De eerste keer dat ik hier binnen kwam, door uitnodiging van onze dochter met haar toetreden, voelde ik de aanwezigheid van de Heilige Geest, het was als een warme deken die om je heen werd geslagen. Voelde mij thuis komen in een warm gezin. En waar ik verder kan groeien samen met Hem.

Mijn verlangen in de relatie met Jezus is om de mensen van Hem te vertellen en hoe groot Hij is. En dat Hij van ze houd Zie om mij heen veel gebroken en zieke mensen. En vind het fijn om aan hun mijn getuigenis te geven en voor hun te mogen bidden