Doopdienst 7 december 2025 – centrumlocatie

Dopelingen

Evelien Alberda

Op vrijdagavond 6 juni 2025 krijg ik samen met twee vriendinnen de schrik van mijn leven. Onderweg naar een feestje worden we frontaal aangereden met ruim 100 km per uur, op een weg waar je 50 km per uur mag. Onze auto is total loss. Een andere vriendin van mij heeft het ongeluk gezien. Later zei ze: “Ik dacht echt dat dit de laatste keer zou zijn dat ik jullie zou zien”.

Het ongeluk heeft me diep geraakt. We kunnen het gelukkig alle drie navertellen. Die dagen erna bleven de vragen door mijn hoofd spoken: Wat nou als het niet goed was afgelopen? Waar was ik dan naartoe gegaan? Ik mag hopen naar de hemel, maar is dat wel zo vanzelfsprekend?

Het afgelopen jaar heb ik gemerkt dat God aan mijn hart begon te trekken. Als kind ben ik christelijk opgevoed. Pas op latere leeftijd realiseerde ik mij dat het wandelen als christen zo makkelijk nog niet is. Ik vond het allemaal heel streng en onredelijk klinken en zag vooral wat er niét mocht. Daarom heb ik zo’n tien jaar lang mijn eigen plan getrokken. Na het auto-ongeluk ging de knop definitief om. Op maandag 9 juni, drie dagen na de gebeurtenis heb ik mijn besluit gedeeld met de Stadskerk. Ik zou mij laten dopen.

Het stemmetje dat roept dat je ‘niet goed genoeg’ bent, is veel mensen vast niet onbekend. Ook ik heb hier een lange tijd mee rondgelopen. Ik bleef maar rennen en mijn best doen, maar als je leeft zonder God is al deze moeite zinloos. De saboterende stem wordt langzaam maar zeker overschaduwd door de stem van God die zegt dat ik zijn geliefde dochter ben. En dat hij vreugde in mij vindt. De liefde en warmte van de heilige geest die je ervaart zodra je daadwerkelijk tot geloof komt, gun ik iedereen.

Niemand komt tot de Vader dan door Hem, daarom wil ik vandaag sterven in het water. Ik verheug mij erop om iedere dag, stapje voor stapje, een beetje meer op hem te gaan lijken.

Laura van Werven

Mijn naam is Laura Gera. Ik benoem mijn doopnaam erbij, want hier begon mijn leven met U. Twee geliefde ouders die mij als baby zijnde al bij uw brachten door de doop. Ik voel mij een bevoorrecht, gezegend kind en wil daarom ook mama Gera en papa Herbert bedanken. Binnen een warm, groot, chaotisch gezellig gezin kon ik al vroeg Uw liefde en aanwezigheid ervaren. Toch is die liefde de afgelopen jaren veranderd. Het werd persoonlijk en dit innige contact met U gebeurde onder andere tijdens kerkdiensten in de Stadskerk. Ik had Uw redding nodig en met rollende tranen opende ik mijn hart voor U. Ik kon en kan mij nog steeds verschuilen achter mijn gedrevenheid op mijn werk, of in mijn onzekerheden dat ik niet goed genoeg ben voor mijn dierbaren, dat ik faal in het verspreiden van Uw liefde. Maar deze woorden zijn niet van U en daarom wil ik het achter mij laten, Heer. Ik ben niet zwak of onwaardig. De reden dat ik terugviel in zere gedachten is omdat ik niet echt dicht bij U was en het wegstopte. Maar U bent geen God van boxjes die ik moet afvinken, of waar ik af en toe heen kan gaan. U bent LIEFDE. Een thuis. En ik mag en wil heel dicht bij U zijn. Ik maak de keuze mijn leven volledig aan U te geven. Dat U zo veel van de schepping en van mij houdt, dat U Uw eigen zoon hebt gegeven, die is gekruisigd en weer is opgestaan om vervolgens naar de hemel te gaan en ik de Heilige Geest heb mogen ontvangen, dat zijn toch echt de grootste liefdesdaden ooit ter wereld. Daarom zie ik het als grootste en mooiste avontuur om te wandelen met U en van Uw liefde te mogen delen. Heel mijn leven bent U trouw geweest en heel mijn leven bent U zo, zo goed geweest. Of ik nou wonden moet verzorgen of vuile voeten was. Heer hier ben ik, zend mij. Laat mijn vreugde overstromen, en laat zachtheid in elke relatie zichtbaar zijn. Ik houd van U.

Toetreders

Jiddo Kranenburg

Ik ben Jiddo Kranenburg, 28 jaar oud. Inmiddels woon ik nadat ik twee jaar geleden getrouwd ben met Anne in het noorden. Oorspronkelijk kom ik uit Gouda.

Sinds dat wij een relatie kregen, kwam ik geregeld in de Stadskerk en heb ik het ervaren als een fijne plek. Na ons trouwen zijn we hier vast gaan kerken en is deze basis als een thuis gaan voelen. Er zijn diverse vriendschappen ontstaan en ik vind het mooi dat iedereen hier met open armen wordt ontvangen.

In het verleden heb ik niet altijd in een kerk heb gezeten waar ik mij thuis voelde. Dat maakte dat het voor mij ook best een stap is geweest om weer lid te worden in een kerk. Hierdoor heb ik hier eerst gewoon gekerkt en gezien dat God hier centraal staat binnen de kerk. Daarnaast vond ik het fijn dat ik hier gewoon mocht zijn, zonder dat er gelijk iets van mij werd verwacht.

Door toe te treden wil ik ook mee bouwen aan deze kerk en deze mooie plek. Momenteel speel ik al op de community zondagen wat ik als waardevol ervaar. Voor mij is de kerk een plek waar Gods liefde, vriendschap en vertrouwen centraal staan. De afgelopen jaren heb ik dat hier ook steeds weer ervaren. Het is een prachtige club van allerlei verschillende mensen die enthousiast zijn over Jezus en Hem willen volgen. Dat samenvattend is de reden dat ik graag wil toetreden tot deze gemeente.