Opgelucht

Eigenlijk heb ik altijd een onrustig gevoel gehad over God. Er gaat zoveel mis in de wereld en dat gaat het eigenlijk al vanaf het begin van deze wereld. Heeft God het scheppingsplan vooraf wel goed uitgedacht? Sommige zaken misschien over het hoofd gezien? Of verkeerd ingeschat? Heeft Hij alles wel in Zijn hand? Is Hij wel almachtig, zoals ik dat altijd beweer?

Voordat God de wereld schiep ging het al fout. Er was één van de perfect geschapen engelen die in opstand kwam en voor zichzelf wilde beginnen (hoezo perfect geschapen). Deze opstandige engel kennen wij als de satan (tegenstander) of de duivel (door-elkaar-werper).
Toen God de aarde schiep plaatste Hij de boom met verboden vruchten in het midden van het paradijs. Niet zo’n slimme plek lijkt mij. De snoepjespot zet je ook niet midden op de tafel, maar plaats je buiten het bereik van grijpgrage handjes.
God maakte de slang tot het meest sluwe dier op aarde en logisch dat de satan dit dier inzette om de mens tot verleiding te brengen. God gaf de mens keuzevrijheid en -onder andere- de eigenschap van nieuwsgierigheid. Dat laatste had ik zeker niet gedaan. Levensgevaarlijk.
Dat Adam en Eva verleid werden tot het eten van de verboden vruchten was dus niet zo verwonderlijk. Met alle nare gevolgen van dien. En omdat God vooraf zo zeker van Zijn zaak was, had Hij niet voorzien in een plan B. Daar zijn we dus mooi klaar mee.

Ik ben sinds kort op ontdekkingstocht in de Bijbel en mag allerlei nieuwe dingen ontdekken.
Een van die ontdekkingen vond ik in Joh.8:44. Jezus zegt daar van de satan: Wanneer hij de leugen spreekt, spreekt hij naar zijn aard, want hij is een leugenaar en de vader van de leugen.
‘Naar zijn aard’ deed mij denken aan de schepping, waar God de planten en de dieren maakte naar Zijn aard. De mens is echter niet gemaakt naar zijn aard, maar naar Gods beeld.
Naar zijn aard betekent een aangeboren eigenschap, naar zijn oorsprong. Het zit in je DNA.

Wow. Hier werd ik stil van. De satan is dus nooit een perfect geschapen engel geweest, want die is naar zijn aard niet leugenachtig. Als God alles perfect heeft geschapen – en ik geloof dat – dan heeft Hij de satan precies zo geschapen zoals hij moest zijn. Naar zijn aard: om leugenachtig te zijn. Om een tegenstander te zijn. Een door-elkaar-werper.
Wanneer Hij de satan perfect schiep, en het niet het doel was dat hij zou zondigen, maakte God een fout. De zondigheid van de satan is het sterkste bewijs voor de zondeloosheid van God.

Toen ik de teksten opzocht waar het verhaal van de gevallen engel op gebaseerd is, bleek het na enig onderzoek en bestudering niet zo waterdicht te zijn als ik had gedacht. Ik kan me er niet in vinden. God maakte in de satan een middel om de zonde in de schepping te brengen. Binnen de grenzen die God aangeeft want Hij heeft de regie, ook over de satan.
De zondeval was dus ook Gods bedoeling. Het stond gewoon in het draaiboek. Geen wonder dus dat God deze boom in het midden van de hof plaatste. De snoepjespot stond midden op tafel en moeder stond om het hoekje. Niet om af te wachten of het fout ging, maar om te wachten tot het fout ging.

Wanneer Hij de satan perfect schiep, en het niet het doel was dat hij zou zondigen, maakte God een fout. De zondigheid van de satan is het sterkste bewijs voor de zondeloosheid van God.

De kern van God is liefde. En de zonde dient als middel om Zijn doel te bereiken: om met Zijn aanhankelijke schepselen een intieme hartsrelatie te hebben. Op basis van verlangen naar Hem. Ik ben opgelucht en weet nu dat alle kwaad, wat mij overkomt, bij God veilig is en dient om mij verder klaar te stomen voor nu- mijn aardse- en straks, mijn hemelse bediening.

Theo