Stephen en Berdien maken samen prachtplaatjes

Wie in de afgelopen paar jaar naar één of meerdere bruiloften is geweest in of rond de stad heeft ze misschien wel gezien (of niet,want eigenlijk doen ze hun best zo min mogelijk op te vallen). Zo niet, dan heb je vast wel eens foto’s van sprookjesachtige bruiloften of gezellige gezinnetjes voorbij zien komen bij het scrollen door Facebook.

De mensen die schuilgaan achter deze prachtplaatjes zijn Stephen en Berdien van der Leij. Stephen (29) en Berdien (33) zijn getrouwd,ouders van Isac (4) en Jaïr (1) en hebben sinds 2013 samen een fotografiebedrijf: What A Glorious Feeling.

Hoe het begon

“Fotograferen was eigenlijk Berdiens droom”, vertelt Berdien, “Ik had de kappersopleiding gedaan, vervolgens Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en kwam uiteindelijk terecht bij MEE – Groningen. Al vrij snel merkte ik wel dat ik eigenlijk niet zo op m’n plek was in zo’n bedrijf en in m’n achterhoofd wist ik altijd wel dat ik het liefst gewoon trouwerijen wilde fotograferen.

En dat is ze gaan doen. Berdien besloot om haar droom na te jagen en de eerste bruiloft was een feit: “Omdat ik bij het fotograferen van mijn eerste trouwerij zwanger was van Isac, ging Stephen mee. Ik liep mee met een andere fotograaf en maakte dus samen met hem de foto’s, Stephen filmde. Uiteindelijk was het bij onze derde bruiloft dat de bruid en bruidegom geen film wilden. Toen is Stephen ook gaan fotograferen en het resultaat van die bruiloft was zó interessant: we ontdekten dat we veel meer hoeken konden fotograferen en elkaar dus eigenlijk heel goed aanvulden”, glimlacht Berdien. Een samenwerking was geboren. En dat gaat ze heel goed af.

“Je moet je voorstellen dat je er op zo’n bruiloft eigenlijk net niet bij hoort”, vertelt Stephen, “Je bent er wel, maar bij het eten bijvoorbeeld sta je toch een beetje aan de zijkant. Dan is het heel fijn om met z’n tweeën te zijn. Maar het mooiste aan onze samenwerking vind ik onze communicatie: ik kan met niemand zo goed communiceren als met Berdien. We hebben aan één blik genoeg om elkaar te laten weten wat we moeten doen en dat is gewoon heel relaxed. Bovendien zijn autoritjes naar de bruiloften met z’n tweeën gewoon veel gezelliger dan alleen”

Bruiloften en bevallingen

Inmiddels fotograferen Stephen en Berdien zo’n twintig trouwerijen per jaar en daarnaast doen ze ook nog allerlei andere fotoshoots met onder andere gezinnen, kinderen, zwangere vrouwen, verliefde stellen, etc. Sinds kort heeft Berdien er een focus bij, namelijk de bevallingsfotografie. “Dit doet Berdien wel alleen”, glimlacht Stephen.

Berdien is enthousiast over deze nieuwe uitdaging: “Eerst is mijn eigen bevalling gefotografeerd, want ik wilde eerst zelf ervaren hoe het is. Maar je merkt eigenlijk helemaal niet dat er een fotograaf is: je bent immers met hele andere dingen bezig. Toen wist ik zeker dat ik zelf ook bevallingen wilde fotograferen. En dat is zó mooi en intens om mee te maken. Als het baby’tje dan kwam, stond ik stiekem te huilen achter m’n camera.”

De bevallingsfotografie is niet alleen een nieuwe uitdaging voor Berdien: de zwangere vrouwen lijken nog een beetje te moeten wennen aan het concept. “Het schijnt de geboortetrend van 2018 te worden, maar in het noorden merk ik dat nog niet echt.”, vertelt Berdien, “Ik denk dat veel stellen het spannend vinden, maar ik geloof dat het wel van de grond gaat komen hoor. Het is ook een kwestie van wennen, maar uiteindelijk heb je wel een van de meest mooie momenten van je leven op een prachtige manier vastgelegd en dat vond ik zelf in elk geval heel waardevol.”

Werk, gezin en bediening

Hoewel Stephen en Berdien doen wat ze het liefste doen, brengt hun werk soms onzekerheden met zich mee. Berdien legt het uit: “Fotograferen is natuurlijk het enige wat we doen, hiernaast hebben wij allebei geen andere baan. Of wij het jaar redden is dus afhankelijk van het aantal bruiloften dat we doen. Maar wat ik ondanks dat altijd heb gemerkt, is dat we ons heel erg geleid voelen door God: in het jaar dat we Jaïr kregen, hadden we bijvoorbeeld opeens veel minder aanvragen voor bruiloften. Eerst was ik heel erg in paniek, maar op een gegeven moment werd duidelijk dat dit nodig was om het niet te druk te krijgen met alle hectiek die dat jaar op ons afkwam. Nu lukt dat allemaal weer en schieten de aanvragen ook opeens weer omhoog.”

“Ja, dat is echt heel bijzonder. Toch hebben mensen ook altijd veel vragen over wat we doen hoor”, voegt Stephen eraan toe, “Ze vragen of we dan ook veel thuis zijn en wat we zoal doen de hele dag als we geen bruiloft of shoot hebben. We hebben inderdaad geen standaard kantoorbaan en tuurlijk zijn we veel thuis, maar het is niet zo dat we dan niks te doen hebben: de foto’s moeten allemaal worden bewerkt, er zijn administratieve taken en we hebben natuurlijk ook gewoon een gezin.”

Toch vinden Stephen en Berdien hun zelfstandigheid en onafhankelijkheid heel fijn. “Het geeft ons zo veel vrijheid’, vertelt Stephen, “Al sinds we verkering hebben, weten we dat we graag in het koninkrijk van God aan de slag willen. Daarom doe ik nu ook de opleiding Godsdienst Pastoraal Werk, om me daar nog meer voor in te kunnen zetten. Straks gaan Berdien en ik bijvoorbeeld meebouwen aan de campus. En dat is echt het mooie aan ons bedrijf: we doen wat we leuk vinden, maar hebben daarnaast heel veel ruimte om te dienen in de gemeente, tijd te investeren in God en veel bij ons gezin te zijn. Daarin voelen we ons gezegend, maar dat vinden we ook gewoon heel erg belangrijk: we zien ons gezin echt als onze eerste bediening.”

Berdien sluit zich daar volledig bij aan: “Ik geloof heel erg dat zorgen voor je gezin je belangrijkste opdracht is en misschien nemen wij dat wel iets te letterlijk. Ik denk dat we gewoon andere keuzes hebben gemaakt dan de meeste mensen, waardoor we bijvoorbeeld in een huurhuis wonen met maar twee slaapkamers, maar ook wel veel tijd hebben voor onze kinderen en om bijvoorbeeld met die campus bezig te gaan. En ondanks dat we allebei een heleboel opleidingen hebben gedaan, geloof ik echt dat het Gods bedoeling was dat we uiteindelijk zelfvoorzienend zouden worden en de vrijheid zouden hebben om aan Zijn koninkrijk te bouwen. Ik zou het in elk geval nooit willen inruilen voor een vaste baan.”

Marrit Claus