Hoe is het nu met… Rieta van Mierlo

Na het overlijden van haar man droeg de 61- jarige Rieta van Mierlo altijd een notitieboekje bij zich. Daarin schreef ze elke dag op wat ze zag, wat haar raakte en alles waar ze het met de Heer over wilde hebben. ’s Avonds besprak ze het dan met haar hemelse Vader. Toen het beter met haar ging, kwam de klad er in. Ze schreef niet meer en bad minder. Totdat het Covid-virus zijn intrede deed. Ze werd benaderd met de vraag om iets te schrijven voor de bemoedigingssite. God zei toen, dat ze haar talent niet in de grond moest stoppen en sindsdien schrijft Rieta, onder pseudoniem, prachtige bemoedigingen. Door de corona heeft ze er nu ook de rust en de tijd voor.

‘ Ik schrijf weer en dat komt door de corona’

Wat ze mist is het samenkomen en de contacten en de ontmoetingen met mensen en in het begin met haar kinderen en familie. Wat ze niet mist zijn de vele verplichtingen. Door het wegvallen daarvan is er tijd gekomen voor een verdiept geloofs- en gebedsleven. ‘ Mijn geloofs- en gebedsleven zijn duidelijk verdiept,’ beklemtoont Rieta. Ze draagt het notitieboekje weer dagelijks bij zich, schrijft er elke dag weer in waarover ze wil bidden, houdt meer stille tijd en is gauwer geneigd om voorbede voor mensen te doen. “Ik ontvang dan ook zelf dingen van de Heer”, aldus Rieta.

Het begin van de corona-periode ervoer ze als zijnde niet echt gemakkelijk door het gemis aan contacten. Daar kwam bij dat ze net naar een andere woonplaats verhuisd was. Aanvankelijk was ze bang voor besmetting door het virus, omdat ze alleen is, maar de angst verdween. Ze vertrouwt erop dat God erbij is als ze ziek wordt. Rieta  werkt met veel plezier als verpleegkundige in een verpleeghuis en dat ervaart ze als een zegen:’ Het voorkomt eenzaamheid, want je moet eruit.’

‘ Wat ik erg vind is de afstand tussen mensen. Verder merk ik dat mijn creatieve kanten in deze tijd naar boven komen, dat duidelijk wordt wat echt relevant is en ook welke contacten wel en welke niet belangrijk zijn. Corona is natuurlijk niet fijn, maar ik weet dat ik moeiten nodig heb om dichter naar de Heer getrokken te worden. En dat is in deze tijd wel gebeurd’, besluit ze dankbaar.

Interview door: Gerry Buitenwerf
Wil je ook je verhaal delen? gebuitenwerf@live.nl