Hoe is het nu met… Ellen Visser?
Ellen Visser is 55 en single. Tijdens de eerste Lock down voelde ze zich erg eenzaam. Ze werd echt teruggeworpen op zichzelf. ‘Kijk, ik heb de Heer, dus ik ben niet echt alleen, maar de fysieke aanwezigheid van een mens is toch anders en sterker dan de aanwezigheid van de Heer.’ Nu voelt ze zich minder eenzaam: ‘Ik heb me nu beter ingedekt en ben binnenshuis meer hobby’s gaan beoefenen’, vertelt ze.
Ze is gaan weven, haken en breien en buitenshuis heeft ze zich gestort op natuurfotografie. Verder heeft ze zich aangemeld als vrijwilligster voor missie 050, een initiatief van gezamenlijke kerken uit de stad die uitreiken naar ongelovigen door allerlei activiteiten op touw te zetten. Vrijwilligers doen aan vriendschapsevangelisatie in de wijken waarin ze wonen. Ze heeft al een aantal bidstonden van de organisatie bijgewoond en ziet ernaar uit om, als de Lock down voorbij is, thuis mensen te ontvangen en met ongelovige mensen een groepje te maken, bijvoorbeeld een leesclub of een eetgroep. Ellen belt veel met mensen en streeft ernaar twee keer per maand met het openbaar vervoer mensen te bezoeken. Daarnaast doet ze deeltijdwerk bij Dienst Uitvoering Onderwijs en dat gebeurt ook vanuit huis.
Stilzitten is er dus niet bij voor Ellen. Haar geloofsleven heeft dan weliswaar niet stilgestaan, maar kwam wel wat ‘in de versukkeling’, zoals ze het verwoordt. ‘Het contact met God ging op een gegeven moment wat met ups en downs. Er was zogezegd sprake van een ‘flakkerrelatie’. Daar was geen echte aanleiding voor, maar ik vermoed dat ik te weinig input had om stille tijd te houden. Wat gebed en Bijbellezing betreft raakte ze wat ‘in de versukkeling’, maar het geloof bleef en ook de voorbede bleef ze doen.
‘Ik kon niet de vinger op de oorzaak leggen, maar het voelde raar. Ik heb toch maar weer regelmatig de Bijbel gepakt en ben ’s morgens weer gaan bidden. De laatste tijd zit ik beter in mijn geloofsleven. Ik heb het idee dat ik Gods aanwezigheid ook beter opmerk. Bovendien kreeg ik laatst een gebedsverhoring en dat was ook een opsteker voor me.’
Ze mist de contacten in de kerk, de community en in de kringen en ziet uit naar de vaccinaties. Wat dat laatste betreft had ze onlangs een teleurstellende ervaring waaruit bleek dat het virus ook voor verdeeldheid zorgt, toen een vrouw die zij als vriendin beschouwde, haar zei dat ze niet meer welkom was als ze zich liet vaccineren.
Waar ze van geniet, is het ontmoeten van gemeenteleden op straat. ’Als je nu een gemeentelid op straat tegenkomt is het contact veel intensiever en gewenster, ben je blij om elkaar te zien en heb je mooie gesprekken met belangstelling voor elkaar. Dat ervaar ik als hele mooie momenten.’ Waar ze ook van genoot was het schrijven van bemoedigingen voor de site, een van de talenten waar ze mee gezegend is en die ze hopelijk ook gauw weer oppakt.
‘Ik voel wel, dat God dit gebruikt ten goede voor gelovigen om dichterbij Hem te komen, omdat ikzelf op een goeie manier uit die flakkerende relatie ben gekomen. Ik denk ook dat Hij deze tijd en de tijd die komt gebruikt om ongelovigen tot Hem te trekken.’
Laat dat ons gebed zijn!
Interview door: Gerry Buitenwerf
Wil je ook je verhaal delen? gebuitenwerf@live.nl