Interviews

We hebben aan één blik genoeg om te weten wat we moeten doen.
Ik ontdekte toen ik zelf voor het eerst moeder werd, dat het prettig is om samen te komen met vrouwen die in dezelfde fase zitten.
Ik heb eens geschilderd terwijl de vrouw des huizes achter me zat op een krukje. Drie dagen lang heeft ze tegen mijn rug aangepraat. Ook haar kon ik vertellen van God.
Ik wil niet op eigen kracht lopen, dan geef ik het voor de eindstreep waarschijnlijk op … Ik wil het samen met God doen.
“Fabienne, de moskee is voor mij een huis van gebed, maar ik heb daar nog nooit zo’n intense vreugde ervaren als in jouw huis van gebed"
Tijdens een preek van Theo over de vier vrienden die hun vriend bij Jezus brachten kreeg ik kippenvel en tranen in de ogen.
‘De ene plek in de kerk is niet belangrijker dan de andere. Of je nu parkeerwachter bent of voorganger, we dienen dezelfde God.’
Op dit water heeft hij gelopen, in dit water hebben Zijn leerlingen gevist.
”Bij de Alpha-cursus kreeg ik zicht op Jezus. Ik was de laatste die in de Stadskerk aan de Snelliusstraat gedoopt ben”.
Aan het einde van de dienst vroegen we wie zijn hart aan Jezus wilde geven. Hatsjiekidee, zo linéa recta alle vingers van de kids omhoog!
Going Deeper - “Als gemeente willen wij een geestelijk huis zijn en het fundament van dat huis is gebed; woord en gebed.”